________________
तेहिं घुत्ता वच्छे ! कहं तुहं इय वियाणेसि ? ॥८३॥ पभणेइ पुप्फचूला, भयवं! पगिइं तुमाण जाणेमि । जो जं खु सया सेवइ, सो जाणइ तस्स सम्भावं ॥ ८४ ॥ कइया सा वरिसन्ते, घणेऽसणं आणिऊण वियरन्ती । गुरुणा वुत्ता जाणंतियाऽवि किं वच्छि! भुल्लेसि? ॥ ८५ ॥ साऽवि पयंपइ भयवं! आउकारण बजिए मग्गे । पिण्डं आण-1 न्तीए, मज्झं दोसो न कोवि हवे ॥ ८६ ॥ अचित्तं पुण मग्गं, जाणेसि तुम कहन्ति ? गुरुपुट्ठा । सा भणइ केवलेणं, सवं पचक्खयं मज्झ ॥ ८७॥ सूरीवि चिन्तए जं, मए दुरप्पेण केवलन्नाणी । आसाइओ तोऽहं, किं भवो दूरभव्यो वा ? ॥ ८८ ॥ तो जाणिऊण गुरुणोऽभिप्पायं सा भणेइ सुरसरियं । तुम्हं तरंताण फुडं, भविस्सइ केवलं नाणं | ॥ ८९ ॥ अह सूरी गंतूणं, गंगाए बहुजणेण परियरिओ । आरुहई नावाए, लाहत्थे को न उज्जमइ ? ॥९० ॥ जत्थ । पएसे सूरी, उबविसइ तत्थ बुट्टए नावा । तो लोओ नियजीवियलुद्धो तं खियह जलमज्झे ॥ ९१ ॥ तत्थ पडन्तं १ पवयणपडिणीया खुद्दवन्तरी सूरिं। पोएइ तिसूलेणं, जओ खलाणं को करुणा? ॥ ९२ ॥ सूरीवि नियं पीडं, अवमन्निय चिन्तए कहं देहो । आउकायाईणं, जीवाण खयंकरो मज्झ ॥९३ ॥ इय जीवदयासारं, भावं भावंतओ।
मणे सूरी । आरुहिय खवगसेणिं, अन्तगडो केवली जाओ ॥ ९४ ॥ सियझाणंमि चउत्थे, ठिओ तो निव्वुइं गओ, | सूरी । तत्थ य निघाणमहं, देवा देवीउ अकरिंसु ॥ ९५ ॥ तप्पभिइ तत्थ ठाणे, लोइयतित्थं पयाग इय नाम ।
सुपसिद्धं सजायं, कामियदाणाओ लोयम्मि ॥ ९६ ॥ इत्तो य पुप्फचूला, सियझाणेणं खवित्त कम्माई। निन्वा
*SHRESTHA
