________________
तो रायरिसी जंपइ तालं वाह दोवि तुमे ॥ ४१ ॥ इत्थेहिं चैव तालं वायंताणं पणच्चिय खणं सो । तज्जइ रे रे मूढा ! भंगं तालस्स किं कुणह ? ॥ ४२ ॥ जणणिजणएहिं एयं तुम्हे रे कुलकलंकसंकासा । सिक्खविया नो ताल, भज्जेह इमम्मि नहे जं ॥ ४३ ॥ तो कुविया ते पावा भंजेमो मुंडमस्स मुंडस्स । इय जंपता तत्ताडणाय समुचट्ठिया दुट्ठा ॥ ४४ ॥ तत्तो निजुद्धकुसलो संधीओ ताणअंगुबंगाणं । उप्पाडिय पाडिअ महियलम्मि स मुणी वर्ण पत्तो ॥ ४५ ॥ राया तं वृत्तं मुणिउं तत्थागओ निरिक्खे | अक्खमदेहे दुन्निऽवि नवरं संचालियक्खिपुडे ॥ ४६ ॥ राया चिंतइ मुत्तुं सायरचंदं सहोयरं मज्झ । सम्मं निउद्धकुसली अवरो भुवणम्मि नो अस्थि ॥ ४७ ॥ तो राया गंतूर्ण सूरीणमुवस्सयम्मि ते नमिउं । पुच्छे कुणह सजे एए पांवेऽवि पसिऊणं ॥ ४८ ॥ सूरीवि भणड़ नरवर । अम्हाणं एरिसो न इत्थत्थि । दक्खो निउद्धविसए जइ पुण सो पाहुणो हुजा ॥ ४९ ॥ सुद्धिं तस्स वियाणिय सयं वणे जाइ नरवरो तत्तो । सागरचंदं पिखिय लजाइ अहोमुहो जाओ ॥ ५० ॥ पणइपरं तं स मुणी उवालहइ साहु साहु नरनाह ! | चंडवर्डिसयबंसो तुमए उज्जोइओ अज्ज ॥ ५१ ॥ संजमजुयाण चरणुजुयाण साहूण विग्धकरणपरं । नियतयपि न वारसि अहो अहो तुज्झ ही रजं ॥ ५२ ॥ राया भणेह - भयवं ! अवराहं खमसु मज्झ पसिऊणं । सज्जीकुणेसु एए विग्धं न पुणो करिस्संति ॥ ५३ ॥ तो रायरिसी रायं साहह जर जिणवदिपबजं । पडिवज्वंति तओऽहं सज्जसरी रे करेमि इमे ॥ ५४ ॥ रायदियनंदणेहिं पडियन्नं तस्स वयणमिय तत्तो । सज्जी
