________________
करून कडक
जुयं ॥ १५९ ॥ कुणमाणो अइमित्तं जिणवरसासणपभावणुल्लासं । पइट्ठाणं पइट्ठाणं पुरमेस मुणीसरो पत्तो ॥१६॥ नाउं राया सूरीण नियपुरासन्नरम्मउज्जाणे । संकरओ आगमणं जाओ रोमंचकंचुइओ ॥ १६१ ॥ काऊण नयरसोहं महसयपुरस्सरं सपरिवारो। राया पंडियसहिओ सूरीणं सम्मुहं जाइ ॥ १६२ ॥ तम्मि समए बिहप्फई गंतुं इय भूमिसामियं भणइ । पालित्ताणं संपइ चेत्र परिक्खं करिस्सामि ॥ १६३ ॥ रण्णा बुत्तं जुत्तं, झत्ति परिक्खेसु । तस्स मइविहवं । तो सो भणइ तुमाणं थिरहत्यो अत्थि कोधि नरो? ॥ १६४ ॥ तो आहविड हीरयनामं नियसेवयं नरवरिंदो । दसेइ विहप्फइणो सोवि तयं सायरं भणइ ॥ १६५ ॥ हीरय! भायणमेयं, धरण परिपुण्णयं । सिरं जाय । गंतुं सूरीण पुरो दंसिवि एवं भणिज्जासु ॥ १६६ ॥ तुम्हाण मंगलत्थं विबुहेहिं पेसियं तओ सूरी। जं जं करेइ चिटुं सा सा अम्हाण भणियवा ॥ १६७ ॥ तेणवि तहेव विहिए मुणिऊणं मुणिवरोवि तन्मावं । धयभायणम्मि सूई अहसुटुमं खिवइ लहु हत्थो ॥ १६८ ॥ भावत्यो पुण एसो-जह सूइयापवेसो जाओ घयभायणे -
तहा खिप्यं । पविसिय पुरम्मि तुम् मम्मविभेयं करिस्सामि ॥ १६९ ॥ सूरीहि सो वुत्तो पंडियलोयस्सिम पयं-13 18 सेसुं । तेणवि नरिंदपुरओ ससूइयं भायणं धरियं ॥ १७० ॥ तं च विहप्फइ दटुं कटुंब निचिट्ठओ दुहाहूओ । ता*
वित्थरेण सूरि पवेसए नियपुरे राया ॥ १७१ ॥ संघसमेयं सम्माणिऊण पालित्तयं महाराओ । सूरिकयममयसरियं तरंगलोलं कह सुणइ ॥ १७२ ॥ पालित्तयनिम्मवियं अप्पुबरसं कहं सुर्णतेहिं । रायप्पमुहबुहेहिं न केहि
