________________
[ रंजियहियओ सगिहं, गंतॄण भणेइ नियमज्जं ॥ १२७ ॥ तुम्हेहिं परिसुद्धो, आहारो सोहणस्स मुणिवद्दणो भक्तिव्भरनिग्भराहिं, दायचो पणयनिरयाहिं ॥ १२८ ॥ अह भिक्खाए पत्तो, नम॑सिओ सोहणो मुणी ताहिं पडिलाभिऊण भणिओ, भिक्खट्ठा इज निर्वापि ॥ १२९ ॥ तेसिं बोहनिमित्तं स महप्पा युद्धमेव आहारं । लिंतो तिदिवसदहियं, न य गिण्हइ विजमाणंपि ॥ १३० ॥ धणपालेणं हसिओ, तुम्ह गुरूणं न रुचए अम्बं तिदिवसदहियं तेणं, नो गिण्हह महुररसिया जं ॥ १३१ ॥ तं पह जंपइ सोऽविहु, साहू अम्हाण विबुह ! सिद्धते । भणियं तिदिवसदहियं, जियसंसत्तं तओ चइमो ॥ १३२ ॥ तो धणपालो जंपड़, अहो अहो दंभविलसियमिमेसिं । जं दहियंविडु पूयरयसंकुलं बजते हहा ॥ १३३ ॥ साहिखेवं पुणरवि, भणेइ सो नियगुरूण साहेसु । चिंतिज इत्थत्थे, उत्तरमेहामि मज्झन्हे ॥ १३४ ॥ तेण दहिभायणं तं तहेव संठावियं तओ स गुणी । गंतूणं गुरुपुरओ, भणे तवइयरं सवं ॥ १३५ ॥ अह विहियभोयणो सो, धणवालो बहुजणेण संजुत्तो । पत्तो सूरिसगासं, बुद्धिबलेणं जिणिउकामो ।। १३६ ।। पुच्छे दहिसरूवं अतुच्छमिच्छत्तमुच्छिओ एस । सूरिं सोऽवि पयंपर, हुंति हु संमुच्छिमा जीवा ॥ १३७ ॥ जओ भणियमागमे - मुग्गमासाइपभिई, बिदलं कथंमि गोरसे पडइ । ता तसजीवुष्पत्ती, भांति दहिएवि तिदिणुवरिं ॥ १३८ ॥ तं सुणिय भइ चिप्पो, बिलग्गपेउव धूणिऊण सिरं । अहह असंबद्धपलाविराण किं भन्नए एसि ? ॥ १३९ ॥ तप्पचयत्थमाणाविऊण तं दहियभावणं
