________________
२३६
पठमचरित
[५] । दुवई ।। तं णिसुणेवि वयणु दहवयनहीं णरबह के वि जम्पिया ।
'एका महिलाएँ किं को वि इच्छइ महि समष्भिया' ॥१॥ के वि घन्ति मन्ति परमे । 'सपरिहक, हित । छलु जें एक पाइहाँ मण्डणु। पुस्तु कलत्तु मिनु ओमण्डणु' ॥२॥ पमणहमन्दोवरि 'को जाण । जह महि लेह समप्पड़ जाणइ ||| सा सामम्तड दूउ विसज्जहि । सपलु चि देह सन्धि परिवजहि ।।५।। जइ रामणु ॐ मरइ सहुँ सयणे हि' तो किर काई तेहिं णिहिरवणे हिं ।६।। एम भनेंवि पेसिट सामन्तड। जो सो परिमियाथ-गुणवन्तर 10 चदिउ महारह हय कस-साडिय । महि खुपन्तेहिं चक्केहि फार्षिय | णिन-णिसियर-वलेण परियरियङ । बीयर राषणु णं जासरियउ ।।२।।
घत्ता
दुआगमणु गिरवि किपण पतीवट आउ
भिंड कइ-बलु उक्षय-पहरण । सरबसु सरणवि दमाणणु 1900
[६]
।। दुवई ।। जम्बइ जम्बवन्तु पर रावणु राबण-दूर दोसए' ।
एआलाच जाव ताणसरें सो जै तहिं पईसए ।।१।। तहि पइसन्तें दहमुहन्दूएं। दिल सेण्णु आसपाहणे ॥२॥ विकर-कर-अप्फालिय-रख । गोसायासु ष उस्थिय-सूरत ।।३।। महरिसि-विमु व धम्म-परायण । पक्रय-वशु व सिलीमुह-मायणु ॥४॥ कामिणि-वयणु व फालिय-णेतर । महकह-कम्बु व सक्लम-वन्त ॥५॥