________________
३२२
पउमचरित
दुवई मन्ति-णिवाण विहि मि अवरोप्पर ए आलाष जाहिं। विगहु-विराहिएहि आयामिड पर-वलु सयलु सा हि ॥१॥
तो खरोऽरिभरणेण | कोशिओ जण इष्येण ॥२॥ एतहे स-सन्दणेण । सोऽशुराह-गन्दणेण ॥३॥
आहवे समस्थएण। चाय-वाण-इत्थएण ॥४॥ गुज-वाण-लोयणे। मीसागावलोयणेण ॥५॥ कुम्भि -कुम्भ-दारणेपण । पुरुत-बहर-कारणेग ॥६॥ दूसणी जसाहिवण। कोकिआ विराहिएण ॥७॥ पहुचे (?) हो हपस्स । चोओ गो गयस्स ॥६॥ वाहिओ रहो रहस्स। धाइओ जरो परस्स ॥९॥
घत्ता स-गुख-स-सपणाहइँ कवय-सणाहर सप्पहरणई स-चाहण। णिय-वह सरेषिपणु हकारेपिणु मिष्टिय वेणि मि साहणई ॥१०॥
[७ ]
दुवई सेफ्णहाँ मिडिट सेण्णु दूसणहाँ विराहिउ खाहाँ कक्षणो । हाय पडु पलह तूर किउ कलयलु गल-गम्भौर-मोसणो ॥ १ ॥
हिं रण-संगमे। कुपण-नुरण में ॥२॥ रह गयनोन्दले। वनिय मन्दले ॥३॥ मड-ऋडमाणे। मोडिय-सन्दणे ॥१॥ जरवर-दण्डिएँ। किन-किलिविपिडणें ॥५॥ त्राला-लुधिरें। रह-सथ-खचिएँ ॥६॥ तहिं अपरायण | ' खर-णारायण ॥७॥ मिडिय महष्चल वियड-उरस्थल ॥८॥ वे वि समच्छर। वे वि भयकर ॥९॥