________________
1
पउमचरिउ
संणिसुणेवि वयणु तहाँ मम्तिहिं । जाणाविउ परपण पडनिहिं ॥४॥
'हे वह थिय कुरूहों पईचा । वाहिणि पवाह जिम्बूदा ।
गय दिया कि एन्ति पढीया ॥ ५॥ परियन्ति का ते मुला ॥६॥ सुविणय- बालभाव संचरियहूँ || कह दीसन्ति विणासु ण भावड़ || ८ ||
घण-हिय विज्जु विष्फुरियई । जलम्बु र सुरचाषहूँ ।
घन्ता
भर- वाहुबलि रिस काल भुअ गिठिया ।
कर दीसन्ति पीवा उचाहि एकहि मिलिया ||९||
[१३]
जं द्दिरिसु समास दिष्णज । 'ते जे ते श्ररथाणु ण ढुक्का 1 लासरे हि जं अणुहुन्त । तं णिसुणेचि राउ सुद्धंगउ । मिकाले सामिय-सम्माहि दुक्खु दुक्खुवूरुज्झित्रेयणु । 'किं सोएं कि खन्धावारें ।
तं चषिषद भिण्ण्ड ||१|| फुड मह करउ पेसणु चुका || १ || महरहि-मीमहि कहि सि ॥ ३ ॥ पछि महद्दुमुब्व पणा ||४|| भिवद्दि जेम ण मेरि पायें हिं ॥५॥ उनि सब्बङ्गागय जेवणु ॥ ६॥ वरि पाचज्ज लेमि अवियारे ||७||
आयऍ छच्छिएँ बहु जुज्झात्रिय । पाहुणया इष बहु बोलाघिय ||८||
वत्ता
जो जो को वि जुत्राणु तासु तासु कुलद्धत्ती ।
इणि छेडछ जेम कवर्णे रेंण भूसी ॥१॥