________________
सूरिविरचितम् ]
श्रीपाश्वनाथस्तवनम् ।
यः खलु दण्डादिक्रियाक्षमः स प्रभुरित्यतस्तदाह
करंबा भरी वाटना थाट बाधा चलू ले करी ताम तंबोल लाधा ।
सुयाली तिहां सेज तां पाथरावी सुयउ वायनी लहरि तु फार फावी ||
अवचूरिः ।
इत्येवंशीलः अङ्गी । किम्भूतं अम् ? ' इनम् ' । विगता ई: - लक्ष्मीः येषां ते व्यो - निर्धनाः । न वीनां द्राखः - शोषणं यस्मात् सः । यतस्त्वं 'साकरसुमण्डी - ' साया :- लक्ष्म्याः आकरः अत एव सुष्ठु मण्डते - आश्रितमित्येवंशीलः । विशेषणयुग्मम् । मरुक्की म:- चन्द्रः तद्रुचः ताः किरतिविक्षिपतीति ' महक्की ' अतिसौम्यत्वात् ॥ ९ ॥
(
[ रुच्याम्भोजनस्वामिनिनाऽऽमिपाम्यां मयाङ्घ्रि...... । ॥ १० ॥ ]
,
१३५
स्वामी
"
प्राप्य रुचिः - कान्तिरेव । आ-सामस्त्येन अम्मो यस्य स रुच्या म्भाः, कान्त्या वपुषि जललहरिवल्लसन्नित्यर्थः । जनानां - लोकानां जनस्वामी - राजादिः, रुच्याम्माश्वासौ जनस्वामी च रुच्यांभोजनस्वामी तस्य सम्बोधनं हे रुच्याम्भोजनस्वामिन् ! इन ! जाता वेकवचनमत्र, जनस्वामिनामपीत्यर्थः । हे 'आमिप !' ' आमिन :- रोगिण: तान् पातीति । हे 'अभ्यां ! अम् शब्दविभक्त्योः इति धातोः अम्यं - कथनीयम् अं- परब्रह्म यस्य इति । केवलं तत्त्वमेव वाच्यमस्येति भावः । मया अमा- अलक्ष्मीः आङ्घ्रि-उल्लङ्घिता अतिक्रान्ता इति यावत् । अश्रीस्त्वतिक्रान्ता इति युक्तं त्वदुपादानमिति
" 6
त्वयि उपात्ते श्री : - प्राप्ता, दशमपद्यार्थः ॥ १० ॥
,
[ करं वा भरी घाटनाऽथाऽऽट बाघाचलूले करीतामतुम्बो रराधाऽ । सुबाली तिहासे जतापाऽथ रावी सुय उवाऽय ! नील ! हरितुम्फाऽऽरफाssवी ॥]
