________________
२०३
भट्टारक एवं रत्नकीति फुमुदचन्द्र व्यक्तित्व एवं कृतित्व विण बांके किम छांडियो, अबस्ला निरधारी ।
बोल्या बोल न चूकीए, जिन जी मनोहारी ।। ३ ॥ पशु प्रवाडि देखी फर्या ए मसि सहु खोटु ।
विगर संभारे आपण ये जगमा मोटु ॥ ४ ॥ दीन दयाल दया करो, रथ पाछो वालो ।
समुद्र विजयनी प्रणि तले जो प्राधा चालो ।। ५ ।। मन मोहन पाछा चलो गृह पावन कीजे 1
मोयन वय प्रति रुपडू तेह्नो रस लीजे ।। ६॥ हास विलास करो घणा, रमणीस्यु रमतां ।
सुख भोगषीइ सामला सुन्दर मनि रमतां ।। ७ ।। प्रिय पाखि दुर्जन हसे घरि किम करी रहीये |
बिरह तरणां दुध दोहिला कहु किम सहीये ॥ ८ ॥ अन्न उदक भाये नहीं, विष सरिन लागे ।
मंडन मान-मनि नहीं, कामानल जाये ।। ६ ।। इम कहेनी रडति थकी राजुल ते थाकी ।
नेम निदुर माने नहीं गयो गिरिरथ हाकी ।। १० ।। कुमुदचन्द्र प्रभु शामलो जेरणे संयम धरीयो ।
मुगति वधु अति रुबडी तेहने जई वरियो ।॥ ११॥ गीत :
(४२ ) करो तम्हे जीव दया मनोहारी, हिंसा नो मत जोरे प्राणी ।
जिम पामो भव पार ।। १॥ पिष्ट शिखंडिक नीहि साथी, लागु पाय अपार । जूउ यशोघर चन्द्रमति बेहु, भमीयां भवत्रण च्यार ।। २ ॥ भव पहेले भुपति के कीमा, स्वान तरणो अवतार । धीजें भवे बन मांहिं सेहलो, श्याम भुजंगम स्फार ॥ ३ ॥ मीन थयो त्रीजे चंचल, सिन्धू विषय शिशुमार । जाल बन्ध प्रति खेदन भेदन दुक्खा तरणो भण्डार ॥ ४ ॥ भव चौथे अज अजा परणें न हुउ सुक्ख लगार । जनम पांच में अज भैसो थई, दह्यो प्रलेख भार ।। ५ ।। भव छठे चरणायुघ पक्षि बेहने जीब अहार । सातमें भवें कुसुमावलि गर्ने, युगल हवा ते उदार ।। ७ ।।