________________
१७६
नेमिश्वर हमची जेहनें पासें सागर राजे, गाजे कुल कल्लोल। मरिण मोती पर वाली भरीयो जल चरना भक झोल रे | ८ ॥ राज करे तिहां राजीयो रे, रूपे रति भरतार | सालियो बलियो अति, कलियो पातलियो सकुमाल रे ।। ९ ॥ त्रण्य खण्ड नो रिपो ज्ञापो, नारायण तस नाम । बलभ बन्धन मनी सोहे, सोभागी गुण घांम रे ।। १० ॥ नेमि जुबरम परंतां, क ना सु :
अहं निसि गीत विनोद यह ता, धडियन के पास रे ॥११॥ बमकोडा के लिए माना
तेह तणी रमरगी सुर रमणी सारखी सोलह हजार । तेहस्यु हास विलास करता, सफल करे अवतार रे ॥ १२ ।। पहेवे शरद समे ते पायो, खेले प्रवला बाल 1 निरमल कमल-कमल बन सोहे, बोले बाल मराल रे ॥ १३ ।। त्यारि नैमि कुअर कान्हुयलो, बलग हलधर हाथि । सत्यभाभा राहीने खमणी, प्रतेउर सह माथे रे )। १४ ।। वन क्रीडा करवाने चाल्या, वाटे रमता रहेता । मनरंगे मनोहर नामे, कमला कर जई पुहता रे ।। १५ ।। झटकस्यु झीली नि कलिमा नेमिकुवर ने पहेला। मोतियडु नानी ने पहेर्या बीजा यंबर हेलारे ॥ १६ ॥ हसता हसता टोलि करता नेमिकुमर महाराजे । पोतीयहूनी चोवा पाप्पु सत्य भामा ने कांजेरे ॥ १७ ॥ ते तो रोस करनी बोली, सत्यभाभा अति गहेलो । एवह होसू न कीजे मझस्यु हूँ पटराणी पहेली रे । १८ ॥ जेणे सारिंग धनुष चढाध्यु, हेला शंख बजाइयों। नागतरणी सेजड़िये सूतों, नागिनहीं बीहाल्यो रे ।। १६ ।। तेहनू पोतीयडु नीचौऊ अथर न जाए कोई । मोटा सरिसू' मान न फीजे, मनस्यु विमासी गोई रे ।। २० ॥ नेमिकमारे सांभलीयू रे, तेहनू बचन अटारू । मनस्यु एह विचार कर्यो जी, एहनु मान उताशे रे ॥ २१ ॥ तिहाँ थको ते पाछा बलिया प्राध्या नगर मभारि । नेमियुर प्रायुधशालाई पेठा मच्छर भारि रे ।। २२ ।।