________________
२६२
यशोधर राम
ते वली श्रेष्ठी घिर वछ हवोए। मरतां पाम्यो नवकार ।। ते मारीदत्त तह्म सुत स्सिए । छिते राणी गर्ने सार ॥६६॥ मुनीवर तणी वाणी सांभलीए | मारीदत्त वो वैराग्य ।। संसारनी स्थिति भावतो ए । सरग मुगति तरणो ठाम ।।६।।
भरवानन्द प्रादि को वैराग्य होना
रागी ते राज बेसारी करीए । पत्रीस राजा सहीत ।। दीक्षा लीधी निरमलीए । जीब तणं, करथ हीत ।।६।। मैरवानंद जोगहि परयो ए | जीव हिसा करपो पाप ।। तेह हवे किम इट सूए । मुनिवर टाल्यो.संताप ॥६६॥ प्राय थोडी जाणी करीए । दीक्षा अपसरण सीध ।। बाचीस दीवस लगि तिगए । अरणसण पाल्यो प्रसीष ७०|| पापारवडो जो नो क्षय करच ए । प्रणसण घरया माट ।। जोगी टली देव हवा ए। धन धन परम महंत ।।७१।। पाप एवंडो जो नो क्षय करम ए । अणसण घरया माट ।। उपवास वरत संजम तप ए। सही सरग मोक्ष वाट ||७२।। ब्रह्मचारी बाई जेहतीए । प्रतीबोध्यो जेरिण मारीदत्त ।। हिंसा ठाम उछेदीयो ए वी संबोधी महंत ११७३॥ तीरिण महावत प्रादरोए । प्रावरियो तप अपार ।। सील संयम घर पालीयू' ए। भासण लेई तेणी बार 11७४|| बोजो देव लोक साघीयो ए । संपुट सीला अवतार ॥ सातचान रहीत तनए । मोती पिर विचार ।१७५।। कनक 'उन्न मुगट भादि ए । पहिरया भूषण होय ।। अंतरमुहूर्त मांहि होय ए । सात हाय तनू सोय ।।७६।। जय जय कार देवी करेए । वरे घाली फूल माल ।। देवीय सूक्रीडा करे ए । सोख भोगवि विसाल ||७७॥ प्रकृत्रिम चल्य कल्याणक ए। यात्रा करें मनरंग ।। पूजा अभिषेक प्रती घणं, ए । पुण्य जोडे उत्तंग ।।७।। सुदत्ताधारय मुनीवरें ए । अणसण लीधो उदार ।। समाधि सरीर मूकी करीए । सोलमि सरग अवतार ||७||