________________
ई अजीतमती एवं उनके समकालीन चावि हिष को भून कर खाना
खारें जल भरी मेहेली कढाय । हेठल अग्नी घणी बलाय ।
बलि महीख घरणं री करिए ।।१४।। तरसे ते वली री पार करतो । अधीक प्रधी तेरिण मोक धरतो। नरक वेदना जिम दुःख साहिए ॥१५॥
ओर पापी शस्थि कापि। खारि जल छांटि दुःख व्यापि ।
पापं फल एह्वा दाखच्याए ।।१६।। पीठनु कुकटु हण्यो जोय । देवी पुज्यानां फलए होय । कोनम करणु मिथ्यात असोए ।1१७!
अण्य पगें रहयो हूं जोय । देखी परवार रघ्य घर रोय ।।१८।।
कोय न सार माहारी करिए ॥१८।। चारन नीरे नीर न पाय । अमृतणो सराध करी सह खाय । घणा राणा रायनो होतरचा ए॥१६।।
ब्राह्मण घरला मली सराध सरादे । राय कह्नि अंजली भरादि ।
न ख़ानि नरम माहारो लेईए ।।२०।। साकि अंगूठे पीड पहावि । पिडि पिडि गायि देवायि। मिहिखी अश्वाधिक धन घणं, ए ॥२१॥
बासमू काची कहि एम कहो। राय रायनी माय सरगी लहों। द्विष करहिं तिम कूपर करिए ।।२२।।