________________
यशोधर रास
रोहित मछए जारपीयि | उज्जल छि शीर मध्य ।। हच्य कव्य काजें कहो । उत्तम मछह मध्य ॥३॥ पंचवरण तनु दीसियि । प्रगट चपल भूभृग ।। साहामी मारिए चढि । एह पवित्र छि अंग ॥४॥ एहषि रूपि नरहरी । वाल्या वेद चार ।। भंग सहीत इम जाणयो । शाहास्त्र माहिछि वीचार || श्राद्ध कीजि जो पीतरन । कीजि ब्राह्मण भोज्य ॥ प्रखय तृप्ती पीतरनि सही । स्वर्ग जसोधर राज्य ॥६॥ तब रोहित पाउथ्यो । अमृतानि पिर जाण ।। माय प्रति जसोमती कहि। रोहित मझ वखाण ॥७॥ पितर काज ए कल्पीयि । सराफ कीजिए णे अाज ।।
चन्द्रमती साथि तृपती होय । जेम जसोधर राज || रोहित मच्छ को तल तम कर मारना
तब तेणीयि पापरणी। पूछ छेधू ततकाल । हींग म्यरी मीलू मली । मुल भरीयू बीकराल ।।। ताता तेल माहि तल्यो । पेर पेर पाडू रीव ।। नारकी पिर दुःख देखीयां । कष्टि गयो मुझ जीव ।।१०।।
परे ते मझ कल्पीयो । खाधो लेइ मुझ नाम ।। पिउ पाडी किहि चन्द्रमती । जसोपर स्वर्गे ठाम ॥११॥ भाहारी तृप्तानि कारणि । हूं खंड खंड कीयो जाण ।। बापनि दापज कलययो । जो जो लोक प्रयास ॥१२॥ अहो तो काई न पायू। मारीदस सुरण बात ।। फरन पाया पापज तणां । कीधु ते जीव घात ॥१३॥ इमजांणी म कलफ्नो । मूआ ने राहू कोय || गती अंतर जीवनि सही । संबल सुकृत ज होय ।।१४।।
मास हेलनी ई रोहीत दम जाण । विविष वेदना पामी मवो हेला चन्द्रमती - जीय । संसूमार मरीजे झाली हूषो ।हेल। १,