________________ सार्थ धम्मि- कानसिनावधीत // 17 // तस्करो मस्करीच्य | चक्रे यान दुर्नयानयं // कार्या मयाय तच्नु. छि-रिति ध्यायति सारथौ // 10 // नृशंसः स तदास्तीणे-श्रस्तरेऽसिमवाहयत् / / आस्फव्य प्राप मोघत्व-मसिर्दारुणि दारुणे // 17 // ततः सोऽत्याकुलीभूतः / कृपाणं नर्तयन करे। वान३९५ रो वृश्चिकग्रस्त-श्व बनाम सर्वतः // 20 // लब्ध एवासि रे दास / क यासि मम पश्यतः // यो ऽध्वा वैवधिकैः शुष्णः / स ते दोधुना मया // 21 // जपन्नित्याययौ हस्त-वशं स रथिनो यहवे सर्वने विश्वास नपजाववामाटे ते चोर पण क्षणवारसुधी सूतो, तथा पजी उठीने निसाथी चैतन्यरहित थयेला ते मजुरोने तेणे तलवारथी मारी नाख्या. / / 17 // अरे! या चोरे मदोन्मत्त थश्ने जे अन्यायो कर्या , तेनी बाजे.मारे खबर लेवी जोश्ये, एवी रीते जेवामां ते अ. गलंदत्त विचारे थे, // 17 // तेवामां ते दुष्ट चोरे तेना बिगनापर तलवारनो घा कर्यो, त्यारे ते. नी तलवार ते जयंकर काष्टमां अथमाश्ने फोकट गश्. // 15 // त्यारे ते अत्यंत व्याकुल थाने हाथमां तलवार नचावतोथको वींबुथी मंखायेला वानरनीपेठे यासपास नमवा लाग्यो.॥२०॥ | अरे दास ! तुं हवे मव्या बतां मारी नजर आगलथी केटलेक जश्श? या मजुरोए जे मार्ग ली। P.P.AC.Gunratnasuri M.S. Jun Gun Aaradhak Trust
