________________ આગમસૂત્ર 13, ઉપાંગસૂત્ર 2, રાજપ્રશ્નીયા લે છે. પ્રદેશી રાજા પાસેથી યાવત્ નીકળ્યો. નીકળીને સેયવિયા નગરીની વચ્ચોવચ્ચથી, પોતાના ઘેરથી નીકળ્યો, નીકળીને તે મહાર્થ યાવતુ પ્રાભૂત સ્થાપે છે. કૌટુંબિક પુરુષોને બોલાવીને આ પ્રમાણે કહ્યું - ઓ દેવાનુપ્રિયો ! જલદીથી છત્રસહિત યાવત્ ચાતુર્ઘટ અશ્વરથ જોડીને ઉપસ્થિત કરો યાવત્ મારી આજ્ઞા પાછી સોંપો. ત્યારે તે કૌટુંબિક પુરુષો તે પ્રમાણે આજ્ઞા સ્વીકારી, જલદીથી છત્રસહિત યાવત્ યુદ્ધ સજ્જ ચાતુર્ધટ અશ્વરથ જોડીને ઉપસ્થિત કર્યો. તેની આજ્ઞા પાછી સોંપી. ત્યારે તે ચિત્તસારથી કૌટુંબિક પુરુષો પાસે આ વૃત્તાંત સાંભળી યાવત્ વૃત્તાંત સાંભળી યાવત્ વિકસિત હૃદયી થઈ, બલિકર્મ કર્યું. કૌતુક-મંગલ-પ્રાયશ્ચિત્ત કર્યા. સન્નદ્ધ-બદ્ધ-વર્મિત કવચ થઈ, શરાસન પટ્ટિકા બાંધી, રૈવેયક પહેર્યું. વિમલવર ચિંધપટ્ટથી બદ્ધ આવિદ્ધ થયો. આયુધ પ્રહરણ ગૃહીત કર્યા. તે મહાર્થ યાવત્ પ્રાભૃત લીધું. લઈને જે ચાતુર્ઘટ અશ્વરથ પાસે આવ્યો, આવીને ચાતુર્ઘટ અશ્વરથે આરૂઢ થયો. ઘણા સન્નદ્ધ પુરુષો સાથે યાવત્ આયુધ-પ્રહરણ ગ્રહિત સાથે સંપરિવૃત્ત થઈ કોરંટ માલ્યદામથી યુક્ત છત્ર ધારણ કરેલ, મહાન સુભટ ચટકર પથકર વૃંદથી પરિક્ષિપ્ત થઈ પોતાના ઘેરથી નીકળે છે. સેયવિયા નગરીની વચ્ચોવચ્ચથી નીકળે છે. નીકળીને સુખે વાસ કરતો, પ્રાતઃ રાશપૂર્વક, અતિવિકૃષ્ટ અંતરે વાસમાં ન વસતો, કેકય અર્ધ જનપદથી વચ્ચોવચ્ચથી કુણાલા જનપદની જે શ્રાવસ્તી નગરી છે, ત્યાં આવ્યો. પછી શ્રાવસ્તી નગરની વચ્ચોવચ્ચથી પ્રવેશે છે. પછી જિતશત્રુ રાજાનું ગૃહ, જ્યાં બાહ્ય ઉપસ્થાનશાળા છે, ત્યાં આવે છે. આવીને ઘોડાને રોકે છે. રોકીને રથને સ્થાપે છે. રથથી નીચે ઊતરે છે. તે મહાર્થ યાવત્ પ્રાભૃત લે છે. લઈને અત્યંતર ઉપસ્થાનશાળામાં જિતશત્રુ રાજા હતો, ત્યા આવે છે. આવીને જિતશત્રુ રાજાને બે હાથ જોડીને યાવત્ જય-વિજયથી વધાવી તે ભેંટણ આપે છે. ત્યારપછી તે જિતશત્રુ રાજા ચિત્ત સારથીના તે મહાર્થ યાવત્ પ્રાભૃતને સ્વીકારે છે. પછી ચિત્ત સારથીને સત્કારે-સન્માને છે, પછી વિસર્જિત કરી રાજમાર્ગમાં અવગાઢ આવાસ આપે છે. ત્યારે તે ચિત્તસારથી વિસર્જિત થઈને જિતશત્રુ રાજાની પાસેથી નીકળે છે. નીકળીને જે બાહ્ય ઉપસ્થાના શાળામાં જ્યાં ચાતુર્ઘટ અશ્વરથ છે, ત્યાં આવીને ચાતુર્ધટ અશ્વ રથમાં આરૂઢ થઈ, શ્રાવતી નગરીની વચ્ચોવચ્ચથી રાજમાર્ગે અવગાઢ આવાસે પહોંચે છે. પછી ઘોડાઓને રોકે છે, રોકીને રથને સ્થાપે છે. રથથી ઊતરે છે. સ્નાન કરી, બલિકર્મ કરી, કૌતુક-મંગલ-પ્રાયશ્ચિત્ત કરી, શુદ્ધ પ્રાવેશ્ય મંગલ પ્રવર વસ્ત્રોને પહેર્યા. અલ્પ પણ મહાઈ આભરણથી શરીર અલંકૃત કર્યું. ભોજનાદિ કરીને ત્રીજા પ્રહરે ગંધર્વો, નર્તકો, નાટ્યકારોના સંગીત, નૃત્ય, નાટ્યા-ભિનયોને સાંભળતા-જોતા, ઇષ્ટ શબ્દ-સ્પર્શ-રસ-રૂપ અને ગંધમૂલક મનુષ્ય સંબંધી કામભોગોને ભોગવતો વિચરવા લાગ્યો. સૂત્ર-પ૩ તે કાળે, તે સમયે પાર્થાપત્ય કેશી નામે કુમારશ્રમણ, જે જાતિ-કુળ-બલ-રૂપ-વિનય-જ્ઞાન-દર્શનચારિત્ર-લજ્જા-લાઘવ અને લજ્જાલાઘવ સંપન્ન, ઓજસ્વી, તેજસ્વી, વર્ચસ્વી, યશસ્વી, ક્રોધ-માન-માયા-લોભનિદ્રા-ઇન્દ્રિય અને પરીષહ ને જિતેલ, જીવિતાશા અને મરણભયથી વિમુક્ત, વ્રત-ગુણ-કરણ-ચરણ-નિગ્રહઆર્જવ-માર્દવ-લાઘવ-શાંતિ-મુક્તિ-બ્રહ્મ-નય-નિયમ-સત્ય-શૌચ-જ્ઞાન-દર્શન અને ચારિત્ર પ્રધાન, ચૌદ પૂર્વી, ચાર જ્ઞાનોપગત, 500 સાધુ સાથે પરીવરીને પૂર્વાનુપૂર્વી વિચરતા, ગ્રામાનુગ્રામ જતા, સુખ-સુખે વિહાર કરતા શ્રાવસ્તી નગરીના કોષ્ટક ચૈત્યે આવ્યા. આવીને શ્રાવતી નગરીની બહાર કોષ્ઠક ચૈત્યમાં યથાપ્રતિરૂપ અવગ્રહને અવગ્રહીને સંયમ અને તપથી પોતાના આત્માને ભાવિત કરતા વિચરે છે. માસ મુનિ દીપરત્નસાગર કૃત્ “(રાજપ્રશ્નીય)” આગમસૂત્ર ભાવાનુવાદ Page 39