________________ આગમસૂત્ર 12, ઉપાંગસૂત્ર 1, ઉવવાઈયા 45. કૃષ્ણ, કરંડક, અંબડ, પરાસર, કર્ણ, દ્વીપાયન, દેવગુપ્ત અને નારદ. 46. તેમાં નિશ્ચ આ આઠ ક્ષત્રિય પરિવ્રાજકો હોય છે. 47. તે આ -શીલધી, શશિધર, નગ્નક, ભગ્નક, વિદેહ, રાજારાજ, રાજારામ, બલ. 48. તે પરિવ્રાજકો ઋગ્વદ, યજુર્વેદ, સામવેદ, અથર્વવેદ, પાંચમો ઇતિહાસ, છરૃ-નિઘંટ તે છને સાંગોપાંગ, સરહસ્ય ચારે વેદના સ્મારક, પારગ, ધાર, વારક, ષ અંગવિદ, ષષ્ઠિતંત્ર વિશારદ, સંખ્યાન, શિક્ષાકલ્પ, વ્યાકરણ, છંદ, નિરુક્ત, જ્યોતિષ શાસ્ત્ર તથા અન્ય બ્રાહ્મણ શાસ્ત્રોમાં સુપરિનિષ્ઠિત હોય છે. તે પરિવ્રાજકો દાનધર્મ, શૌચધર્મ, તિથભિષેકનું આખ્યાન કરતા, પ્રજ્ઞાપના કરતા, પ્રરૂપણા કરતા વિચરે છે. તેમના મતે જે કોઈ અશુચી થાય છે, તે જળ અને માટી વડે પ્રક્ષાલિત કરતા શુચિ-પવિત્ર થાય છે. એ પ્રમાણે અમે ચોખા-ચોકખા આચારવાળા, શુચિ-શુચિ સમાચારવાળા થઈને અભિષેકજળ દ્વારા અમને પોતાને પવિત્ર કરી નિર્વિઘ્ન સ્વર્ગે જઈશું. તે પરિવ્રાજકોને માર્ગે ચાલતા કૂવા, તળાવ, નદી, વાવડી, પુષ્કરિણી, દીર્ઘિકા, ગુંજાલિકા, સરોવર, સાગરમાં પ્રવેશવું કલ્પતુ નથી. ગાડા યાવત્ ચંદમાનિકામાં બેસીને જવાનું કલ્પતુ નથી. તે પરિવ્રાજકોને ઘોડા, હાથી, ઉંટ, બળદ, પાડા, ગધેડા ઉપર બેસીને જવું કલ્પતું નથી, તે પરિવ્રાજકોને નટપ્રેક્ષા યાવત્ માગધપ્રેક્ષા જોવાનું કલ્પતુ નથી. તે પરિવ્રાજકોને લીલી વનસ્પતિનો સ્પર્શ, ઘટ્ટન, સ્તંભન, લૂસણ, ઉત્પાદન કરવાનું કલ્પતુ નથી તે પરિવ્રાજકોને સ્ત્રીકથા, ભોજનકથા, દેશકથા, રાજકથા, ચોરકથા રૂપ અનર્થદંડ કરવો કલ્પતો નથી. તે પરિવ્રાજકોને લોહપાત્ર, રાંગપાત્ર, તંબપાત્ર, જસતપાત્ર, શીશાપાત્ર, રૂપ્યપાત્ર, સુવર્ણપાત્ર કે અન્ય કોઈ બહુમૂલ્ય (પાત્રો ધારણ કરવું કલ્પતુ નથી. માત્ર તુંબપાત્ર, કાષ્ઠપાત્ર અને માટીપાત્ર કલ્પ છે. તે પરિવ્રાજકોને લોહબંધન, રાંગબંધન, તંબ બંધન યાવત્ બહુમૂલ્ય (બંધન) ધારણ કરવું કલ્પતુ નથી. તે પરિવ્રાજકોને વિવિધ વર્ણરાગ રક્ત વસ્ત્રો ધારણ કરવા કલ્પતા નથી. માત્ર એક ધાતુરક્ત વસ્ત્ર કલ્પ. તે પરિવ્રાજકને હાર, અર્ધહાર, એકાવલી, મુક્તાવલી, કનકાવલી, રત્નાવલી, મુરવી, કંઠમુરવી, પ્રાલંબ, ત્રિસરક, કટિસૂત્રક, દશમુદ્રિકાનંતક, કડક, ત્રુટિત, અંગદ, કેયૂર, કુંડલ, મુગટ, ચૂડામણિને ધારણ કરવા ન કલ્પ માત્ર તામ્રપવિત્રક કલ્પ. તે પરિવ્રાજકને ગ્રંથિમ, વેષ્ટિમ, પૂરિમ, સંઘાતિમ ચાર પ્રકારની માળા ધારણ કરવી. ન કલ્પે, માત્ર એક કર્ણપૂરક કલ્પ. તે પરિવ્રાજકને અગલુ-ચંદન-કુંકુમ વડે શરીરને અનલિંપન કરવું ન કલ્પ. માત્ર એક ગંગાની માટી વડે લેપન કલ્પે છે. તેમને માગધ પ્રસ્થક જળ લેવું કલ્પે છે. તે પણ વહેતુ-ન વહેતુ નહીં, તે પણ સ્વચ્છ પણ કાદવવાળું નહીં, તે પણ ઘણુ પ્રસન્ન-સાફ પણ ઘણું અપ્રસન્ન-ગંદુ નહીં. તે પણ ગાળેલું–ગાળ્યા વિનાનું નહીં. તે પણ દેવાયેલુંઅદત્ત પાણી નહીં, તે પણ પીવાને માટે, હાથ-પગ-ચરુ-ચમસ-પ્રક્ષાલન કે ન્હાવા માટે નહીં. તે પરિવ્રાજકોને માગધ તોલ મુજબ અર્ધ માઢક પ્રમાણ જળ લેવું કહ્યું છે, તે પણ વહેતુ-ન વહેતુ નહીં યાવત્ અદત્ત નહીં. તે પણ હાથ-પગ-ચરુ-ચમસ-પ્રક્ષાલનને માટે પીવા કે ન્હાવા માટે નહીં. તે પરિવ્રાજકોને આવા પ્રકારના વિહારથી વિચરતા ઘણા વર્ષોનો પર્યાય પાળીને, કાળમાસે કાળ કરીને ઉત્કૃષ્ટથી બ્રહ્મલોક કલ્પ દેવપણે ઉપજે છે. ત્યાં જ તેમની ગતિ-સ્થિતિ છે. તે સ્થિતિ દશ સાગરોપમની કહી છે. બાકી પૂર્વવત્ જાણવું. મુનિ દીપરત્નસાગર કૃત્ “(ઉવવાઈય)” આગમસૂત્ર ભાવાનુવાદ Page 33