________________ આગમસૂત્ર 12, ઉપાંગસૂત્ર 1, ઉવવાઈયા સૂત્ર-૧૫ (અધૂરથી....) તેમાંના કેટલાક શ્રમણો- માસિકી ભિક્ષુપ્રતિમા, બેમાસી ભિક્ષુપ્રતિમા, ત્રિમાસિકી ભિક્ષુપ્રતિમા યાવત સપ્ત-માસિકી ભિક્ષુપ્રતિમા સ્વીકારે છે. કેટલાક પહેલી સપ્ત અહોરાત્રિની યાવત્ ત્રીજી સાત અહોરાત્રિકી ભિક્ષુપ્રતિમા પ્રતિપન્ન છે. કેટલાક અહોરાત્રિની ભિક્ષુ-પ્રતિમા સ્વીકારે છે, કેટલાક એકરાત્રિકી ભિક્ષપ્રતિમા સ્વીકારે છે. એ રીતે સપ્ત સપ્તમિકા, અષ્ટ અષ્ટમિકા, નવ નવમિકા અથવા દશ દશમિકા ભિક્ષુપ્રતિમા, લઘુમોકપ્રતિમા, મહામોકપ્રતિમા, યવમધ્ય-ચંદ્રપ્રતિમા કે વજમધ્ય ચંદ્ર-પ્રતિમાને સ્વીકારીને સંયમ અને તપ વડે આત્માને ભાવિત કરતા વિચરે છે. સૂત્ર-૧૬ (અધૂરું..) તે કાળે, તે સમયે શ્રમણ ભગવંત મહાવીરના અંતેવાસી-શિષ્યો, ઘણા સ્થવિર ભગવંતો જાતિસંપન્ન, ફળસંપન્ન, બળસંપન્ન, રૂપસંપન્ન, વિનયસંપન્ન, જ્ઞાનસંપન્ન, દર્શનસંપન્ન, ચારિત્રસંપન્ન, લજ્જાસંપન્ન, લાઘવસંપન્ન હતા. ઘણા સ્થવિર ભગવંતો- ઓજસ્વી, તેજસ્વી વર્ચસ્વી, યશસ્વી હતા. ઘણા સ્થવિર ભગવંતો- ક્રોધજયી, માનજયી, માયાજયી, લોભજવી હતા. ઘણા સ્થવિર ભગવંતો- જિતેન્દ્રિય, જિતનિંદ્ર, જિતપરીષહ જીવિતાશા અને મરણભયથી વિપ્રમુક્ત હતા. ઘણા સ્થવિર ભગવંતો-વ્રતપ્રધાન, ગુણપ્રધાન, કરણપ્રધાન, ચરણપ્રધાન, નિગ્રહપ્રધાન, નિશ્ચયપ્રધાન, આર્જવપ્રધાન, માર્દવપ્રધાન, લાઘવપ્રધાન, શાંતિપ્રધાન, મુક્તિપ્રધાન, વિદ્યાપ્રધાન, મંત્રપ્રધાન, વેદપ્રધાન, બ્રહ્મપ્રધાન, નયપ્રધાન, નિયમ-પ્રધાન, સત્યપ્રધાન, શોકપ્રધાન હતા. ઘણા સ્થવિર ભગવંતો- ચારુવર્ણા, લજ્જાતપસ્વી-જિતેન્દ્રિય, શોધી, અનિદાન, અલ્પૌત્સુક્ય, અબહિર્લેશ્ય, અપ્રતિલેશ્યા, સુશ્રમણ્યરતા, દાંત હતા, તેઓ આ જ નિર્ચન્જ પ્રવચનને આગળ કરીને વિચરતા હતા. સૂત્ર-૧૬ (અધૂરથી...) તે સ્થવિર ભગવંતો આત્મવાદ(સ્વ સિદ્ધાંત પ્રતિપાદિત તત્વોના જાણકાર હતા), પરવાદ(અન્ય દાર્શનિક સિદ્ધાંતો)ના જાણકાર હતા, કમલવનમાં પુનઃ પુનઃ વિચરણ કરતા હાથીની માફક પોતાના સિદ્ધાંતની આવૃત્તિને કારણે તેનાથી સુપરિચિત હતા. તેઓ અચ્છિદ્ર પ્રશ્ન વ્યાકરણી, રત્ન-કરંડક સમાન, કુત્રિકાપણરૂપ, પરવાદી પ્રમર્દક દ્વાદશાંગી જ્ઞાતા, સમસ્ત ગણિપિટકધારક, સર્વાક્ષર-સંજ્ઞીપાતિક, સર્વ-ભાષાનુગામી, અજિન છતાં જિન સદશ, જિનની માફક અવિતથ કહેનારા એવા તે સંયમ અને તપથી આત્માને ભાવિત કરતા વિચરતા હતા. સૂત્ર-૧૭ (અધૂરું..) તે કાળે. તે સમયે શ્રમણ ભગવંત મહાવીરના શિષ્યો એવા ઘણા આણગાર ભગવંતો ઇર્યાસમિત ભાષાસમિત એષણાસમિત, આદાન-ભાંડ-માત્ર-નિક્ષેપણા સમિત, ઉચ્ચાર-પ્રસવણ-ખેલ-સિંધાણ-જલ્લ-પારિષ્ઠાપનિકા સમિત હતા. તેઓ મનગુપ્ત, વચન ગુપ્ત, કાયગુપ્ત હતા. તેઓ ગુપ્ત, ગુણેન્દ્રિય, ગુપ્ત બ્રહ્મચારી હતા, તેઓ અમમ-મમત્ત્વ રહિત હતા. તેઓ અકિંચન, છિન્નગ્રંથ, છિન્નશ્રોત, નિરુપલેપ હતા, તે અણગાર ભગવંત કંસપાત્રવત્ મુક્ત હોય, શંખની જેમ નિરંજન, જીવની જેમ અપ્રતિહત ગતિ, જાત્ય કંચનવત્ જાત્યરૂપ, આદર્શફલકવત્ પ્રાકૃત ભાવવાળા, કૂર્મવત્ ગુએન્દ્રિય, પુષ્કરપત્રવત્ નિરૂપલેપ, આકાશવત્ નિરાલંબન, વાયુવત્ નિરાલય, ચંદ્રવત્ સૌમ્યલેશ્ય, સૂર્યવત્ દીપ્ત તેજ, સાગરવત્ ગંભીર, પક્ષીવત્ સર્વથા વિપ્રમુક્ત, મેરવત્ અપ્રકંપ, શારદસલિલવત્ શુદ્ધ હૃદયી, ગેંડાના શૃંગ સમાન એકજાત, ભારંડપક્ષીવત્ અપ્રમત્ત, હાથીવત્ શૌંડીર, વૃષભવત્ ધૈર્યશીલ, સિંહવત્ દુદ્વેષ, પૃથ્વીવત્ સર્વ સ્પર્શતહા, હવન અગ્નિવત્ તેજથી દીપતા હતા. સૂત્ર-૧૭ (અધૂરથી..) તે ભગવંતને કોઈ પ્રતિબંધ નથી. તે પ્રતિબંધ ચાર ભેદે કહ્યો છે. તે આ પ્રમાણે મુનિ દીપરત્નસાગર કૃત્ “(ઉવવાઈય)” આગમસૂત્ર ભાવાનુવાદ Page 14