________________ આગમસૂત્ર 7, અંગસૂત્ર 7 ઉપાસકદશાંગ સૂત્ર પરવશ બનીને કાળ માસે કાળ કરીને આ રત્નપ્રભા નરકના રૌરવાઢેત નરકાવાસમાં 84,000 વર્ષની સ્થિતિથી. નૈરયિકરૂપે ઉત્પન્ન થઈ. સૂત્ર-પપ તે કાળે, તે સમયે શ્રમણ ભગવંત મહાવીર રાજગૃહી સમોસર્યા. પર્ષદા નીકળી, ભગવંતે ધર્મ કહ્યો, ધર્મ શ્રવણ કરી પર્ષદા પાછી ગઈ.. ગૌતમને આમંત્રીને ભગવંતે કહ્યું- હે ગૌતમ ! આ રાજગૃહનગરમાં મારો અંતેવાસી મહાશતક શ્રાવક પૌષધશાળામાં અપશ્ચિમ મારણાંતિક સંલેખનાથી કૃશ શરીરી થઇ, ભોજન-પાન પ્રત્યાખ્યાન કરેલો અને કાળની. અપેક્ષા ન કરતો વિચરે છે. ત્યારે તે મહાશતકની ઉન્મત્ત પત્ની રેવતી યાવત્ સ્ત્રીભાવોને બતાવતી પૌષધશાળામાં મહાશતક પાસે આવી, પછી મોહોત્પાદક વચનોથી ભોગ ભોગવવા પ્રાર્થના કરી. તે બધું પૂર્વવત્ યાવતુ બીજી–ત્રીજી વખત કહ્યું. ત્યારે રેવતીએ બીજી–ત્રીજી વખત આમ કહેતા મહાશતકે, ક્રોધિત આદિ થઈ અવધિજ્ઞાન પ્રયોજી, અવધિ જ્ઞાન વડે જોઈને રેવતીને કહ્યું - યાવત્ તું નરકમાં ઉપજીશ. ગૌતમ! અપશ્ચિમ મારણાંતિક સંલેખના કરતા યાવત્ કૃશ શરીરી થયેલ, ભોજન-પાનના પ્રત્યાખ્યાન કરેલ શ્રાવકને સત્ય, તથ્ય, તેવા પ્રકારના સભૂત, અનિષ્ટ, અકાંત, અપ્રિય, અમનોજ્ઞ, અમણામ વ્યાકરણથી ઉત્તર આપવો યોગ્ય નથી, હે દેવાનુપ્રિય! તમે જાઓ, તમે મહાશતક શ્રામણોપાસકને આમ કહો કે અપશ્ચિમ મારણાંતિક સંલેખના કરતા યાવત્ ભક્તપાન પ્રત્યાખ્યાયિત શ્રાવકને, સત્ય યાવત્ બીજાને આવો ઉત્તર આપવો ન કહ્યું, હે દેવાનુપ્રિય! તે રેવતીને સત્ય, યથાર્થ, તથ્ય, સંભૂત વચનોથી અનિષ્ટ, અકાંત, અપ્રિય, અમનોજ્ઞ, અમણામ વાગરણથી ઉત્તર આપેલ છે, તો તમે આ સ્થાનની આલોચના કરો યાવત્ યથાયોગ્ય પ્રાયશ્ચિત્તને સ્વીકાર કરી, ગ્રહણ કરેલ સંલેખનાની શુદ્ધિ કરો. ત્યારે ગૌતમે, ભગવંતની આ વાતને ‘તહત્તિ’ કહી. વિનયથી સ્વીકારી, પછી ત્યાંથી નીકળ્યા. નીકળીને રાજગૃહની મધ્યેથી મહાશતકના ઘેર મહાશતક પાસે આવ્યા. ત્યારે મહાશતકે ગૌતમસ્વામીને આવતા જોયા. જોઈને હર્ષિત યાવત્ પ્રસન્નહૃદયી થઈ, ગૌતમસ્વામીને વંદન-નમન કર્યા. ત્યારે ગૌતમસ્વામીએ મહાશતકને કહ્યું - હે દેવાનુપ્રિય! શ્રમણ ભગવદ્ મહાવીર આ પ્રમાણે કહે છે, ભાખે છે, જણાવે છે, પ્રરૂપે છે કે - અપશ્ચિમ મારણાંતિક સંલેખના કરતા યાવત્ ભોજન-પાનના પ્રત્યાખ્યાન કરેલ શ્રાવકને આ રીતે કોઈને ઉત્તર આપવો ના કલ્પે. જે પ્રમાણે તમે રેવતીને સત્ય, તથ્ય યાવત્ એવો ઉત્તર આપ્યો. તો હે દેવાનુપ્રિય! તું આ સ્થાનની આલોચના કર યાવત્ પ્રાયશ્ચિત્ત કર. ત્યારે મહાશતકે, ગૌતમસ્વામીની આ વાતને ‘તહત્તિ' કહી, વિનયપૂર્વક સ્વીકાર્યુ. પછી ગૌતમ સ્વામી, મહાશતક પાસેથી નીકળીને રાજગૃહ મધ્યે જાય છે. જઈને ભગવંત પાસે જાય છે. જઈને ભગવંતને વાંદી-નમી, સંયમ-તપથી આત્માને ભાવતા વિચરે છે. ત્યારપછી શ્રમણ ભગવંત મહાવીર કોઈ દિવસે રાજગૃહ નગરથી નીકળ્યા, નીકળીને બાહ્ય જનપદવિહાર વિચરવા લાગ્યા. સૂત્ર-પ૬ ત્યારપછી મહાશતક શ્રાવક ઘણા શીલ, વ્રત, નિયમ આદિ વડે યાવતુ પોતાના આત્માને ભાવિત કરતા, આત્મશુદ્ધિ કરી. તેણે વીશ વર્ષનો શ્રમણોપાસક પર્યાય પાળ્યો. મુનિ દીપરત્નસાગર કૃત્ “(ઉપાસકદશા)” આગમસૂત્ર ભાવાનુવાદ Page 31