Agam 07 Upasakdasha Gujarati Translation

SR No.: 035608
Original Sutra Author: N/A
Author: Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publication Year: 2020
Total Pages: 40
Language: Gujarati
Classification: Book_Devnagari, Book_Gujarati, & agam_upasakdasha
File Size: 3 MB

Page 30

આગમસૂત્ર 7, અંગસૂત્ર 7 ઉપાસકદશાંગ સૂત્ર સૂત્ર-પ૨ ત્યારપછી મહાશતક શ્રાવકને ઘણા શીલ, વ્રત આદિ દ્વારા યાવત્ પોતાના આત્માને ભાવિત કરતા ૧૪વર્ષો વીત્યા ઇત્યાદિ પૂર્વવતું. ત્યાર પછી આનંદ શ્રાવકની માફક પોતાના મોટા પુત્રને પોતાના સ્થાને સ્થાપીને યાવતુ પોતે પૌષધશાળામાં ધર્મપ્રજ્ઞપ્તિ સ્વીકારીને વિચરે છે. ત્યારે રેવતી ગાથાપત્ની નશાથી ઉન્મત્તથયેલી,લથડીયા ખાતી, વીખરાયેલ વાળવાળી, પોતાના ઉત્તરીય વસ્ત્રને દૂર કરતી પૌષધશાળામાં મહાશતક પાસે આવી. આવીને મોહોન્માદજન્ય, શૃંગારિક, સ્ત્રીભાવોને પ્રદર્શિત કરતી મહાશતકને કહે છે - ઓ મહાશતક ! ધર્મ-પુણ્ય-સ્વર્ગ-મોક્ષની કામનાવાળા, ધર્માદિની કાંક્ષાવાળા, ધર્માદિના પીપાસુ ! તમારે ધર્મ-પુણ્ય-સ્વર્ગ-મોક્ષનું શું કામ છે ? જે તમે મારી સાથે ઉદાર યાવત્ ભોગ ભોગવતા વિચરતા નથી? ત્યારે મહાશતકે, રેવતીની આ વાતનો આદર ન કર્યો, જાણી નહીં. એ રીતે અનાદર કરતો, ન જાણતો, મૌના થઈ ધર્મધ્યાનયુક્ત રહી વિચરે છે. ત્યારે રેવતીએ મહાશતકને બીજી–ત્રીજી વખત પણ તે પ્રમાણે કહ્યું. તો પણ તે મહાશતકે યાવત્ આદર ના કરતો, ન જાણતો રહ્યો. ત્યારે અનાદર પામેલી, ન જાણેલી યાવતુ પાછી ગઈ. સૂત્ર-પ૩, 54 53. ત્યારે મહાશતક શ્રાવક પહેલી ઉપાસક પ્રતિમાને સ્વીકારીને વિચરે છે, સૂત્ર અને કલ્પ આદિ અનુસાર પહેલી થી આરંભીને અગિયારમી ઉપાસક પ્રતિમા યાવત આરાધે છે. ત્યારપછી તે મહાશતક, તે ઉદાર તપથી યાવતુ કૃશ થઇ ગયો, તેની નશો દેખાવા લાગી. તેને કોઈ દિવસે મધ્યરાત્રિએ ધર્મજાગરણથી જાગતા આ આધ્યાત્મિક સંકલ્પ થયો કે - હું આ ઉદાર યાવતા તપોકર્મથી આનંદ શ્રાવક માફક અંતિમ મારણાંતિક સંલેખનાથી ક્ષીણ શરીરી થઈ, ભોજન-પાનનો ત્યાગ કરીને, કાળની આકાંક્ષા ન કરતો વિચરું. ત્યારે તે મહાશતકને શુભ અધ્યવસાય વડે યાવત્ ક્ષયોપશમથી અવધિજ્ઞાન ઉત્પન્ન થયું. તે પૂર્વ-દક્ષિણપશ્ચિમમાં લવણસમુદ્રમાં હજાર-હજાર યોજન સુધી જાણે છે - જુએ છે. યાવત્ ચુલ હિમવંત વર્ષધર પર્વતને જાણેજુએ છે. નીચે આ રત્નપ્રભામાં 84,000 વર્ષ સ્થિતિક રૌરવનરકને જાણે-જુએ છે. પ૪. ત્યારે રેવતી ગાથાપત્ની કોઈ દિવસે ઉન્મત્ત થઈને, લથડીયા ખાતી-ખાતી, વિખરાયેલા વાળ વાળી, (ઉપરના વસ્ત્રને)ને કાઢતી-કાઢતી મહાશતક પાસે પૌષધશાળામાં આવે છે, આવીને મહાશતકને પૂર્વવત્ યાવત્ બીજી-ત્રીજી વખત તેમજ કહે છે કે- તમે મારી સાથે કેમ ભોગ ભોગવતા નથી? ત્યારે રેવતીએ બે-ત્રણ વખત આમ કહેતા, મહાશતક શ્રાવક ક્રોધિત આદિ થયો, અવધિજ્ઞાનને પ્રયોજીને, અવધિજ્ઞાન વડે જાણીને, રેવતી ગાથાપત્નીને કહ્યું - ઓ અપ્રાર્થિતને પ્રાર્થતી રેવતી ! નિશ્ચ તું સાત રાત્રિમાં અલસક રોગથી પીડિત થઈ, આર્તધ્યાનની પરવશતા વડે દુઃખી થયેલી, અસમાધિ પામીને કાળમાસે કાળ કરીને આ રત્નપ્રભાના 84,000 વર્ષ સ્થિતિક રૌરવઅશ્રુતમાં નારક થઈશ. ત્યારે મહાશતક શ્રાવકે આમ કહેતા, રેવતી બોલવા લાગી-મહાશતક મારા ઉપર રુષ્ટ-વિરક્ત-અપધ્યાયી થયો છે. હું જાણતી નથી કે કયા કુમાર વડે મરાઈશ. એમ કરી ભયભીત, ત્રસ્ત, ઉદ્વિગ્ન, સંજાતભયા થઈ ધીમે-ધીમે પાછી ચાલી ગઈ. જઈને અપહત (ઉદાસ) થઈ યાવત્ ચિંતામગ્ન બની જાય છે, આર્તધ્યાનમાં ખોવાઈને ભૂમિ તરફ દષ્ટિ રાખી વ્યાકુળ બની ગઈ ત્યાર પછી રેવતી, સાત રાત્રિમાં અલસક વ્યાધિ વડે પીડિત થઈ, વ્યથિત, દુખિત, વિવશ થઇ આર્તધ્યાનથી. મુનિ દીપરત્નસાગર કૃત્ “ઉપાસકદશાઆગમસૂત્ર ભાવાનુવાદ Page 30