________________ श्री पञ्चाशक प्रकरण - 14 गुजराती भावानुवाद 301 प्रभाग 52 प्रभारी डेली नीतिथी 'दोण्ह वि'= गातार्थ अने सगातार्थ मन्नेनु 'चरणं'= यारित्र 'परिसुद्धं'= निर्दोष होय. 'अण्णहा'= अन्यथा अर्थात् गीतार्थ भने गीतामिश्रित मा विहार सिवायन यारित्र ‘णेय'= ७५९शत शुद्ध डोय 4 नलि. || 666 // 14/22. વિરતિભાવના અખંડ સ્વરૂપનું નિગમન કરતાં કહે છેઃ ता एव विरतिभावो, संपुण्णो एत्थ होइ णायव्वो। णियमेणं अट्ठारससीलंगसहस्सरूवो उ // 667 // 14/23 छाया :- तदेव विरतिभावः सम्पूर्णोऽत्र भवति ज्ञातव्यः / नियमेन अष्टादशशीलाङ्गसहस्त्ररूपस्तु // 23 // ગાથાર્થ - તેથી પ્રસ્તુતમાં અઢાર હજાર શીલાંગ હોય તો જ વિરતિનો પરિણામ અખંડ જળવાય છે એમ નિશે જાણવું. अर्थ :- 'ता एव'= तेथी 52 डेसी नीतिथी 'एत्थ'= प्रस्तुत अधिकारमा ‘णियमेणं'= अवश्य 'अट्ठारससीलंगसहस्सरूवो उ'= सना२४२ शीलांग स्व३५ 4 'विरतिभावो'= वि२तिनो परिणाम 'संपुण्णो'= अण्ड 'होइ'= होय छ 'णायव्वो'= ओम . // 667 / / 14/23 ऊणत्तं ण कयाइ वि, इमाण संखं इमं तु अहिकिच्च / जं एयधरा सुत्ते, णिहिट्ठा वंदणिज्जा उ // 668 // 14/24 छाया :- ऊनत्वं न कदाचिदपि एषां सङ्ख्यां इमां तु अधिकृत्य / यदेतद्धराः सूत्रे निर्दिष्टा वन्दनीयास्तु // 24 // ગાથાર્થ:- શીલાંગોની અઢાર હજારની સંખ્યામાંથી ક્યારે પણ એક વગેરે શીલાંગ ન્યૂન ન હોય. કારણકે પ્રતિક્રમણમાં અઠ્ઠાઈજ્જતુ સૂત્રમાં અઢાર હજાર શીલાંગોને ધારણ કરનારાઓને જ વંદનીય छया छ, जीने नहि. अर्थ :- 'ऊणत्तं'= न्यून 'ण कयाइ वि'= ध्याश्य 59 होय नहि. 'इमाण'= मा शीलांगोनी 'संखं इमं तु'= सासदार ४ा२नी संध्याने, इदम् सर्वनाम प्रत्यक्ष वस्तुने ४९॥वनार छे. प्रस्तुतभा અઢાર હજાર શીલાંગોની વિચારણા ચાલે છે તેથી તેના માટે ફરમ્ સર્વનામનો પ્રયોગ કર્યો છે. 'अहिकिच्च'= माश्रयीने 'जं'= 129 // ॐ 'एयधरा'= मढार 42 शालांगोने पा२५। ७२नारामाने 'सुत्ते'= महा सुसूत्रमा प्रतिभा अध्ययनमा 'वंदणिज्जा उ'= वहनीय. '4'12 752 वानी मेटले शीलांगने घा२९ ४२नारामाने 4 'णिद्दिट्ठा'= छे. / / 668 // 14/24 કેવા ગુણયુક્ત સાધુ આ અઢાર હજાર શીલાંગોને અખંડ પાળી શકે ? તે કહે છેઃ ता संसारविरत्तो, अणंतमरणादिरूवमेयं तु। णाउं एयविउत्तं, मोक्खं च गुरूवएसेणं // 669 // 14/25 छाया :- तत् संसारविरक्तोऽनन्तमरणादिरूपमेतत्तु / ज्ञात्वा एतद्वियुक्तं मोक्षं च गुरूपदेशेन // 25 // परमगुरुणो य अणहे, आणाए गुण तहेव दोसे य। मोक्खट्ठी पडिवज्जिय, भावेण इमं विसुद्धेणं // 670 // 14/26