________________
વીરવિજયજી.
(ર૭),
હે લાલ; હાં ના લેઈ જીવ, તુરંગને મારશે હે લાલ; તુરંગનેએમ કહેતાં તેણુ વાર, સુભટ ભાલાં ધર્યા હે લાલ; સુભટ પાસત નાસત ત્રાસત, ચાકર ઠાકરા હે લાલ કે, ચાકર. ૩. ગજિત ઉજિત સૂંઠ, પ્રચંડ ઉલાળતો હે લાલ; પ્રચંડ ગતિ વિલ પ્રભં જન, ધૂળ ઉછાળતો હે લાલ કે ધળ૦ પ્રાવૃટ અંભોદ સુંદર, કાળે વારણે હે લાલ કે કાળે અગ્નિ ધમ્યું જેમ તામ્ર, રતાક્ષે ભીષણે હો લાલ. રતાક્ષેત્ર ૪. સાતે સોત સવંત, જલાશ્રય દારૂણે હે લાલ; જલા જંગમગિરિ નિઝરણુ, ઝરંતાં બારણે હે લાલ; ઝરંતાપાછળ પગ વિલગતી, ખલંતી શંખલા હે લાલ; ખલંતી. બુબારવ કરે લેક, ફીરતા વેગળા હે લાલ. ફીરતા૫.
એ જ રાસમાં વિરહી સ્ત્રીનું વર્ણન (૨. ૧), લડાઈનું હૃદયભેદક વર્ણન (ર. ૪) વિગેરે પાર વગરનાં શબ્દાલંકાર, અર્થાલંકાર અને જુદાં જુદાં રસાત્મક ચિત્ર છે.
ચંદ્રશેખરના રાસની શરૂઆતમાં જ પુત્રને કેળવણું આપવાની કેટલી જરૂર છે તે પર વિચાર કરતાં દેહરામાં જણાવે છે – તિણે અવસર માતા પિતા, ચિંતે ચિત્ત મઝાર; રાજ્યપદે એ ચેગ્ય છે, લક્ષણવંત કુમાર. ૧ - વિદ્યા વિણ શોભે નહિ, શસ્ત્ર વિના ભટ જાતિ; પવિણુંગા, નદી જળ વિના, ચંદ્રવિના જેમ રાતિ. ૨ એક નગર એક રાજવી, મૂરખમાં શિરદાર; રાજ ચલાવે મંત્રવી, ભૂ૫ કચેરી મઝાર. ૩
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com
