Page Text
________________
૨૯૪
ટેડ રાજસ્થાન, નડો, કશું સુપ્રકિ ડિટ કુળ પદાર્થ હો, તેના પિતા મહા પરાકપશાલી રાજા વંશધર, વીરપ્રસૂ મેદાડ ક્ષેત્રમાં જન્મ લઈ યોગ્ય પિતાને પુત્ર હો જગમાન્ય વીર કુળમાં પિદાથઈ તે સ્વેચ્છનો દોષ થશે. તેના પિતૃ પુરૂસે બે મેવાડ ની ત્રિલી નાખ. મહેરો પગલું ભાગ્યા દીધું નહતું જેઓની સાથે સબ થઈ કલકિત માનતા હતા, તેજ પ્લેચ્છ વિધાતાની ઈચ્છાએ તે વશીભૂત થશે. તે સદાય વિના થઈ તે પછે પરાધિનતા પાશે બંધ છે. કર્ણ જે છે તે જોવી રાજકુદર છે હૃદય માં તે સડન કેન થી ૫, કનુ રાજ પુત્ર સુપ્રસિ શિરો દ્રય કુળનો રાજપૂત, તેનું હુકપ કાયા વ્યથિત રહેતું હતું, રજપુત રાજ્ય શાસન સાથે કોઈ જાના સંશા હે નથી. જેની તલભાર ચા પીતા નથી. જન્મભૂમિ તીર સ્થા. જોઈ અને જાતિય ઉન્નતિના અપલોપનનું દ કરી છે. હૃદય મથેન કે દલિત થાતું નથી. તેનામાં મનુષ્યત્વ હોય ખરું? તે માના ના ને યોગ્ય નથી. કણે રજપુત કઈ તે વાધિનતાથી વંચિત થશે, તેના પિતૃ પુરૂશ કી શાન ભૂમિ અને નિસ સ્થળ મેવાડ, સ્ટ્રેસના કબજા છે. આ પી જી નામ પ્રસિદ્ધ થયું. પિતાનું નામ જડાંગીરદાર નામે પ્રસિદ્ધ થયું. એની દુર્દશા કરનાર શત્રુઓ સાથે કર્ણને વાત કરશનું શીરીતે યુક્ત લાગે.
જે ફેએ તેને સંતુષ્ટ કરવા માટે હીંદુરાજાઓના ઉપર આસન આપ્યું, તેને ગદ વાર રાજ્ય આપ્યું, અને પંચ હઝાર સૈનિકો તેને અધિનાયક બનાવ્યા, તે સ્વેચ્છની એવી પ્રસન્નતામાં વીરકના હૃદયમાં શું શાંતિ થાય ખરી, શાથી કે તે તેનું કોશલ છે. એમ સાજા હતા. સ્વેએ કર્ણનું એક અમુલય રત્ન લઈ લીધું હતું. તે અપૂવય ૨:ન કરી સ્વાધીનતા. જે સ્વાધીનતા પાસે ઈંદ્રની અપરા તી . સુબો તૂચ્છ હતાં. હવે તે સ્વાધીનતા રત્ન ઉકાર કરી ને તેની પાએ એક ઉપાય ૨૭ છે નહિ. એ જોઈ જાણી સાંભળી કર્ણ લાજાળ થઈ મુંગો રહી બેસી રહે તે હો. સમ્રાટ જહુબીર તેને લાગુ અને સ્વભાવિક અપભાવી કહેતે હતો.
રજપુતરાજ અપરસિંહ જેવી રીતે સમ્રાટ પાસેથી પદમર્યાદા પાયે હ. એવી રીતે જેના પર વિજત માણસ, પદમર્યાદા પામેલ નથી. પણ તેજી આ સિંહ છે કદમ તે પદ પયાદા, નિદિ ધ બાણ જેવી લાગતી હતી. સમ્રાટે આપેલ આ ; આ પદ પદારે જેટ તે વિચાર કરો હ .. તેટલો તે હૃદય માં દારૂણ દુએ પી થ દ હતો. એ દુઃખ માં પીડિત થઈ તે વારંવાર જાંગીરે આત પદાધ્યાદાને ધિકકાર હો. સુરમ રજપુત
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com
| SR No. | 035290 |
| Book Title | Tod Rajasthan Vol 01 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Savailal Chotalal Vohra |
| Publisher | Purushottamdas Gigabhai Shah |
| Publication Year | 1911 |
| Total Pages | 914 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 68 MB |