________________
[ ३२ ]
शिष्यू म्हणे ताता, निःसंशय जालां सर्वथा, परब्रह्मेआ तृप्तां केलें मातें ॥३०॥
"
मानसें मनोरथु पुरला, आणि स्वात्मबोधार्थ बाणला, दुस्तरु तरला, भवसिंधु हा ॥ ३१ ॥
जि तुम्हां देवांचि उपमा देतां, न्यून हें सर्वथां, कैवल्य ज्ञान मज पाहाता, तुम्हिच जी ॥ ३२ ॥
अंतष्करणीं बोधला, मग स्तुति करू लागला, तत्र गुरु निवारिला, संकेतें तो ॥ ३३ ॥
म्हणे रक्षिलां जि ताता, म्हणौनि चरणावरि ठेविला माथा, हे तत्व पाहातां त्रुप्ति नाहीं ॥ ३४ ॥
हे मनचि नाहीं सर्वथा, ते अनुपम्य साधतां या आत्मसुखा आता, तुम्ही केलि ॥ ३५ ॥
गुरूचें सांगणें.
तव गुरुमूर्त्ति म्हणे पुत्रा, येथ तुजचि आर्हता, हैं आणिकासि सर्वथा, सांघो नये ॥ ३६ ॥
हें तुवांचि जाणावें, आणिकांसि न सघावें, सृष्टिघातकां न व्हावें, आइक पुत्रा ॥ ३७ ॥
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com
