________________
સદ્ગુણ આર દુર્ગુણ
૧૪૭
પા.
અપની આંખેાં ક
ઉસી લતા કે દે। ચાર ફૂલ લે ચમ્પા નગર કી એર ચલ વહાં વહુ સીધા રાજા કે મહેલ પહુંચા ઔર તરહ રાજકુમારી કી ભી આંખે' લા દિયા. રાજા લલિતંગ પર બહુત પ્રસન્ન હુયે. લલિત ંગ કા ખ્યા પુષ્પવતી કે સાથ ખડી ધૂમ-ધામ સે હુઆ ઔર રાજકુમાર કા
આધા રાજ્ય હેજ મેં દિયા ગયા.
રાજકુમાર ઔર રાજકુમારી ખડી બુદ્ધિમત્તા સે રાજ્ય કરને લગે. (૪)
એક દિન રાજકુમાર મહલ કે છન્તે પર બેઠે, રાજકુમારી સે કુછ ખાતે કર રહે થે કિ ઇતને મેં ઉનકી દૃષ્ટિ અચાનક સજ્જના પર પડી. ભિખારી સરીખા વહ કૅટે-પુરાને ચીથડાં મેં ઘૂમ રહા થા. રાજકુમાર ઉસે દેખતે હી પહિયાન ગયા. પુરાની ખાતે ભુલ કર ઉસે ખુલાયા. ઉસે નહલા ધુલા કર, અચ્છે અચ્છે વસ્ત્ર પહિનને કા ક્રિયા ઔર યહાં તક કિ અપને હી મહલ મેં રહને કૈા સ્થાન ભી ક્રિયા.
એક દિન પુષ્પવતી ને લલિતંગ સે પૂછા ‘ક્યાં રાજકુમાર ! યહ કૌન આદમી હૈ જિસ પર આપ ઇતની ધ્યા કરતે હા ઔર ખડે . આદરસત્કાર સે રખતે હા?' રાજકુમાર ને અપની પૂરી કહાની જખસે ઉસને અપને પિતા કાછેડા થા કહ સુનાઈ. કહાની ને રાજકુમારી !! ચૌકા દિયા, રાજકુમાર કા અસે દુષ્ટ કે પ્રતિ મિત્રસા વ્યવહાર દેખ વહુ બાવલીસી હૈ। ગઇ. સજ્જના જબ ઈતના દુષ્ટ હૈ તે કૌન જાને ફિર ન એક નઇ આફત ઉત્પન્ન કર દે અસા કહને લગી. રાજકુમાર કે દયાકુંડ મે` રાજકુમારી કા ઉપદેશ ને આછુંતિ કા કામ દિયા. રાજકુમાર કા પ્રેમ સજ્જના પર બના હી રહ્યા. રાજા ને કહી. એક દિન સજ્જના સે રાજકુમાર લલિત ગ કે વિષય મેં કુછ પૂછા. સાંપ કે ચાહે કિતના ભી દૂધ પિલાએ વર્ષ તેા વિષ હી ઉગલેગા.” સજ્જન ને અપના અસલી રંગ ક્િર દિખલાયા ઔર ખેાલા 'મહારાજ! લલિતંગ એક કુમ્હાર કા પુત્ર હૈ ઔર આપસે રાજકુમાર ખતલાતા હૈ.” ઇતના કહે સજ્જના વહાં સે ચલા ગયા. રાજા યહુ સુનતે હી આગબબૂલા હૈ। ગયા. ઉસકી આંખાં મેં ખૂન ચઢ આયા. ચેહરા લાલ સુખ હૈ। ગયા. તુરંત જલ્લાદાં કા ખુલા કર આજ્ઞા દી કિ જો મનુષ્ય શામ કા મહલ કે ફાટક સે નિકલે ઉસકા સિર એકદમ ઉડા દો. રાજા તે લલિતંગ કા ઠીક નિશ્ચિત સન્ધ્યાસમય અપને મહેલ મે મિલને ા ખુલા ભેજા, જિસસે વહુ આતે હી માર ડાલા જાવે.
જૈસે રાજકુમાર સન્ધ્યા કે અપને સસુર સે મિલને જાનેવાલા થા કિ પુષ્પવતી આયી ઔર લલિત'ગ ક્રા જાને સે રાક
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com