________________
૧૪૮
શુભસંગ્રહ-ભાગ ૭ મો લિયા. ઉસ દિન રાજકુમારી કે કઈ અસગુન હુએ થે, જિસસે ઉસે અસા માલૂમ પડા થા કિ યદિ રાજકુમાર આજ રાજા સે મિલને ગયા તે ઉસ પર કુછ ન કુછ આપત્તિ અવશ્ય આવેગી. સજજના યહ સમાચાર લે કર કિ રાજકુમાર શામ કે ન આ કર દૂસરે દિન પ્રાતઃકાલ આવેં-ભેજા ગયા, જૈસે હી સજજના ને ફાટક કી ચૌખટ પર પિર રખા કિ ઉસકા સિર ધડ સે અલગ કર દિયા ગયા ઔર ઇસ તરહ સજજના કી અકાલ મૃત્યુ હુઈ.........અંત મેં સદ્દગુણ કી હી વિજય રહી ઔર દુર્ગણી કે ઉચિત દંડ મિલા.
બાલક ! ક્યા તુમ ભી લલિતંગ સરીખે સગુણ કે દઢનિશ્ચય હેતે હુએ –
(૧) આરંભિક કઠનાઈ સે ન ઘબરાઓગે ?
(૨) “જો કે કાંટા બેયે તાહિ બેય ટૂ ફૂલ” કી કહાવત કે અનુસાર સજજના સરીખ સે ભી મિત્ર કા સા વ્યવહાર કરોગે ?
(૩) ગરીબ કે અપના ભાઈ સમઝ ઉન પર દયા ઔર પ્રેમ રોગે ?
(“મનેરમા”ના એક અંકમાંથી)
२४-उन्मत्त
લેખક-શ્રી. સભામેહન અવધિયા] મેં ઉન્મત્ત હુઆ દૂ અટપટ, હુઈ વિલક્ષણ સ્થિતિ મન કી; સુધિ-બુધિ કિંચિત્માત્ર નહીં હૈ, મુઝકે અપને જીવન કી. જાતા હૂં મેં વહાં, જહાં તક કોઈ અબ તક જ ન સકા; પાને કે વહ વસ્તુ ચલા ભૈ, જિસકે કોઈ પા ન સકા. પીને કે વહ પેય ચલા મૈં, પી ન સકા જિસકે કઈ; ગાને કો વહ ગાન ચલા મં, ગા ન સકા જિસકે કોઇ વહ સ્વર સુનને ચલા અભી તક, જિસે ન કેાઈ સુન પાયા; ચુનને કે મેં ચલા વહી બસ, જિસે ન કોઈ ચુન પાયા. જાતા હૂં મેં ઉસે જાનને, જિસે ન કેઈ જાન સકા; પહચાનને ચલા દૂ ઉસકે, જિસે ન જગ પહચાન સકા. દિખતા હૈ જે નહીં કિસીકો, ઉસે દેખને જાતા હું; મિલતા હૈ જ નહીં કિસીકે, ઉસસે મિલને જાતા હૈં.. ઉસે મનાને જાતા હૂં મૈ, જિસે ન કોઈ મના સકા; ઔર ઉસીકે ચલા રિઝાવે, જિસે ન કઈ રિઝા સકા. અપને કે મેં કિસી અછૂતે રંગ મેં રંગને જાતા દં; ઈહીં અને બે ભાવ મેં પડ, મેં ઉન્મત્ત કહાતા હૂં.
| (માધુરી”ના એક અંકમાંથી) --- onenes – –
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com
