Shubh Sangraha Part 07

SR No.: 035270
Original Sutra Author: N/A
Author: Akhandanand Bhikshu
Publisher: Sastu Sahitya Vardhak Karyalay
Publication Year: 1931
Total Pages: 640
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 43 MB

Page 159

૧૪૬
શુભસંગ્રહ-ભાગ ૭ મે યહી ઉત્તર મિલે તો રાજકુમાર અપની દોનોં આંખેં સજજના કો દે દે.
દુર્ભાગ્યવશ વે રાસ્તા ભૂલ કર પુનઃ ઉસી જંગલી ગાંવ મેં આ પહુંચે ઔર ઉસી જંગલી સે સર્વપ્રથમ ભેંટ હુઇ. પ્રત કરને પર વહી ઉત્તર મિલા કિ સગુણ સે દુઃખ કી પ્રાપ્તિ છે.
રાજકુમાર જરા ભી વિચલિત ન હુઆ ઔર તુરંત એક પને ચાકૂ સે અપની દેન આંખેં નિકાલ કર સજજના કો દે દી. નિર્દયી સજજના ને રાજકુમાર કે એક વડ કે વૃક્ષ કે નીચે બેઠા દિયા ઔર ખુદ આંખેં લે નૌ-દો ગ્યારહ હો ગયા.
(૩) વડ કે વૃક્ષ મેં બહુત સે પક્ષી રહતે થે. જૈસે સૂર્યાસ્ત હુઆ, પક્ષીગણ ઇધર ઉધર સે અપને અપને ઘસલે આને લગે. બસેરા લેને કે પહિલે વે એકદૂસરે સે બાતચીત કરને લગે કિ દિનભર ઉને ક્યા દેખા, ક્યા સુના ઇત્યાદિ. એક પક્ષી અપને ઇષ્ટમિત્રો સે બતલાને લગા કિ વહ અપને એક રિતેદાર કે યહાં “ચમ્પા’નગર ગયા થા. વહાં કે રાજા ને સમસ્ત નગર મેં મુનાદી કરવા દી હૈ કિ જે રાજકુમારી પુષ્પવતી કી આંખો દષ્ટિ લગા દેગા ઉસે રાજકુમારી અપના પતિ સ્વીકાર કરેગી તથા રાજા અપના આધા રાજ્ય કે દેગા.
ઇતને એક બચ્ચા પક્ષી અપને પિતા કી બાતેં સુન પૂછ ઉઠા “કયા ! કોઈ ઐસી ઔષધિ હૈ જિસસે રાજકુમારી કી આંખેં અચ્છી હે સકતી હૈ?” બૂઢા પક્ષી બેલા-“ચુપ રહે. ઔષધિ અવશ્ય હૈ, પર મેં સવેરા હોને પર બતલાઊંગા; કયોંકિ કહીં ઐસા ન હૈ કિ અંધેરે મેં કાઈ આદમી વૃક્ષ કે નીચ છિપા હો ઔર વહ અપની સબ બાતેં સુન .”
બચ્ચા-પક્ષી કયો માનેગા વહ જાનને કે લિયે મચલ ઉઠા ઔર રેને પીટને લગા. બૂઢ પક્ષી કે વિવશ હે બતલાના હી પડા. ઉસને કહા કિ દેખો, ઇસી વૃક્ષ કી પીઠ પર એક લતા હૈ, જિસમેં ગુલાબ સરીખે ફૂલ લગે હૈં. યદિ એક ફૂલ મસલ કર ઉસકે રસ સે આંખેં ધૂઈ જાનેં તે રાજકુમારી કે પુનઃ આખું મિલ સકતી હૈ.
અલ્પા રાજકુમાર જે ઉસી બડ કે વૃક્ષ કે નીચે ઉદાસ બૈઠા થા, યહ સબ અચ્છી તરહ સુન લિયા. અબ કયા થા ! વહ તુરંત ઉઠા. સંધતે ટટોલતે વેલ કે પા કર ઉસમેંસે દો-તીન ફૂલ તોડા. હથેલી મેં રગડ કર ઉસકા રસ નિકાલા ઔર તુરંત આંખો મેં લગાયા. રસ કા જાદૂ સરીખા અસર હુઆ. ઉસકી આંખે ખુલ ગઈ. અબ તો ઉસકે આનંદ કી સીમા ન રહી. વહ સુખ
સે રાતભર ઉસી ઝાડ કે નીચે સયા ઔર પ્રાતઃકાલ હોતે હી