Page Text
________________
સનાતન જૈન
( થી ૮ન. સાગત ઉપશાંતકવાયબળપૂર્વક ચરવેરૂપસ્થિતિ સુધી એ પ્રબલ થયું નથી કે જેથી આ હોય છે. બારમા “ક્ષીરામે ગુ નો ” બ્રાંતિ સર્વથા દુર થાય. જૈન એ એકજ સત્ત.ગત ક્ષીણકપ.યબળપૂર્વક સ્વરૂ સ્થિતિ હોય દર્શાવે છે કે જેણે જગત અને તેના છે. તેરમા “સોગી ગુણસ્થાન ” ઉપર વર્ણ ભારે અનાદિ કહ્યા છે. મિયાજ્ઞાન અથવા
વ્યા પ્રમાણે માત્ર મન, વચન અને કાયાનો અસમ્યગ્દર્શનનું વસ્તુત: સ્વરૂપ નિરખવાને માટે વેગ રહે છે, અહીં કે ળતાન ઉત્પન્ન થાય આ બ્રાંતિજ બસ છે. જન એકજ સિદ્ધ છે; ચાદમાં “ અગીગુણસ્થાનકે” મન, વચન તમાં આ પ્રસંગનું યથાસ્થિત નિરૂપણ કર્યું અને કાયાના યોગ કિંચિતમાત્ર પણ ન રહેતાં છે; અને તે આ રીતેઃ “જે વસ્તુ વર્તમાન સિદ્ધપદપ્રાપ્તિ થાય છે. તેમાં ગુણસ્થાનકને કાળને વિષે છે તે વસ્તુ ભૂતકાળમાં પણ હતી; જીવમુક્ત કથા કહી શકાય; કે જેને માટે અને ભવિષ્યકાળમાં પણ હેવી જોઈએ. ભલે ગ્રંથકારે ૧૧૩ મા દોહરામાં વિવેચન કર્યું છે. પછી રૂપાન્તર થયેલ હોય; પણ મૂળ વરતુ તે
એમ જે શંકા કરવામાં આવે છે કે, હેવી જ જોઈએ.” બાર વાગે એક પદાર્થનું નદર્શન કહે છે તેમ અનાદિને આભારે હેવાપણું છે તે તેનું હવાપણું બાર વાગ્યા વિભાવ વર્તે છે તે તે કેમ? તેનું સમાધાન પહેલાં અને બાર વાગ્યા પછી પણ તેવું ૧૧૪ મા દેહરામાં આ પ્રમાણે કરવામાં અ- જોઈએ. ભલે પછી તે રૂપાંતર પામેલ હોય. વ્યું છે
અત્રે બાર વાગ્યા સભ્ય વર્તમાનકાળ તરીકે જો વર્ષનું સ્વઘ gur, azત થતાં નાથ; કરે છે; બાર વાગ્યા પહેલાંનો “ભૂત' તરીકે તેમ વિસાવ નાન, જ્ઞાન થતાં ન ધાય, અને બાર વાગ્યા પછી “ભાવિ ' તરીકે
અહીં ગ્રંથકર્તાએ એને અત્યંત વિશે કરેલ છે, જે બાર વાગે મનવાડની કાળ દર્શાવવાના ઉદેશથી “કેરી વાનું રાખ” સ્થિતિ જોવામાં આવી; તે પહેલાંના સમયે એમ કહ્યું છે. કોઈને પણ દીવે સમય સુધી તેની સ્થિતિ જો નાં ન આવી હોય, તેમજ સ્વન ચાલ્યું આવતું હોય, અને તે જાગ્રત બાર વાગ્યા પછી તેને વિલય થઈ ગયેલો થતાં એકદમ વિલય પામી જાય છે, તેની પેડે જણાય છે તેની સ્થિતિ ત્રણે કાળમાં હેવી અનાદિકાળથી અમામાં દેહબુદ્ધિ, અને દેહમાં જ જોઈએ; કેમકે બાર વાગ્યા પહેલાં સ્થિતિ આત્મબુદ્ધિ એવા પ્રકારે જે વિષમ ચા હતી, પરંતુ તે બીજ આકારે હતી, તેમ જ આવે છે, તે અ.ભા અને દેવું બને નિગ્ન બાર વાગ્યા પછી વિલય થી જણાય છે, છતાં સ્વભાવી પદાર્થો છે, એવું સમર્શન થતાં, તે દેના પરમાણુ નાશ થ નથી, દૂર થઈ જાય છે.
પરંતુ તે પરમાણુઓ છુટા પડી ગયા છે. આ જેનદર્શને જેમ આત્મા અને કર્મને વાતની પ્રતીતિ જૈનદર્શને મૂળથી સ્વીકારેલ સંબંધ અનાદિને માન્ય છે તેમ જગતના સર્વ અને પાશ્ચાત્ય વિજ્ઞાનશત્રે હમણા રવીકારેલ ભાવે પણ અનાદિ છે એમ સરકારેલ છે. આ “કોઈ વરતુ નવી ઉત્પન્ન થતી નથી કે, કે.જી વતની પ્રતીતિ હવે વિજ્ઞાનયાત્રા ( Science ) વરતુને નાશ નથી થત; રૂપાન્તર પરિણામ ના પ્રભાવ પછી થવા લાગી છે. અદ્યપર્વત થાય છે ” એ સિદ્ધાંત વિચારવાથી થશે; અને જનસમૂહમાં એવી ભ્રાંતિ ચાલી આવતી હતી આ વિચારણાથી “ ઉત્પત્તિનિયમ” (Law કે, ઈશ્વરે આ સઘળી રચના અને ઘટના કરી of Creation)નું મુલ્ય શૂન્યતામાં છે એમ છે. હજુ પાશ્ચાત્ય વિજ્ઞાનશાસ્ત્ર ઘણું જ અપુર્ણ નિશ્ચિત થશે. જે જૈનને આ સિદ્ધાંત પ્રતીત હોવાથી તેને (વિજ્ઞાનમ્રાસ્ત્રને) પ્રભાવ હજુ થયો હોત, તો સૃષ્ટની ઉત્પત્તિ થવાની કલ્પન
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com
| SR No. | 035241 |
| Book Title | Sanatan Jain |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Unknown |
| Publisher | ZZZ Unknown |
| Publication Year | 1907 |
| Total Pages | 412 |
| Language | English, Hindi, Sanskrit, Gujarati |
| Classification | Book_English, Book_Devnagari, & Book_Gujarati |
| File Size | 3 MB |