________________
आगम
(४०)
भाग-31 "आवश्यक"- मूलसूत्र
अध्ययनं H, नियुक्ति: [१३६], भाष्यं H, विभा गाथा , मूलं [- /गाथा-] पूज्य आगमोद्धारकरी संशोधिता मुनि दीपरत्नसागरेण संकलिता आगमसूत्र [४०] मूलसूत्र [१] आवश्यकनियुक्ति एवं मलयगिरिसूरिरचिता वृत्ति: ।
प्रत
सूत्रांक
दीप अनुक्रम
धोक्ष्यामि, ततोऽवश्यमस्यै दातव्या चारिरिति ददौ चारिम्, एवं शेषा अपि ददुः, ततः सर्वेऽपिचिरकालं दुग्धाम्यवहार
भाजिनो जाता, लोके च समुच्छलितः साधुवादः, लभन्ते च प्रभूतमन्यदपि गवादिकं, एवं येऽपि विनेयाश्चिन्तयन्तिट्रायदि वयमाचार्यस्य न किमपि विनगदिकं विधानारस्तत एषोऽवसीदन्नवश्यमपगतासुभविष्यति, लोके च कुशिष्या इमे
इत्यवर्णवादः, ततो गच्छान्तरेऽपि न वयमवकार्य लप्स्वामहे, अपिच-अस्माकमेष प्रवज्याशिक्षाप्रतारोपणादिकरणतो महोपकारी, सम्पति च जगति दुर्लभं श्रुतरनमुपयच्छन् वर्चते, ततोऽवश्यमेतस्य विनयादिकमस्माभिः करणीयम् , अन्यञ्च-यद्यस्मदीयविनयादिसाहायकवलेन प्रतीच्छकानामयाचायत उपकारः किमस्माभिने लब्ध, द्विगुणतरपुण्य-4 लाभस्यास्माकं भावात् , जातीच्छिका अपि ये चिन्तयन्ति-अनुपकृतोपकारी भगवानाचार्योऽस्माकं, को नामान्यो महान्तमेवं व्याख्याप्रयासमस्मन्निमित्तं विदधाति !, ततः किमेतेषां वयं प्रत्युपकर्तुं शकाः, तथापि यत्कुर्मः सोऽस्माकं महान् लाभ इति परस्परनिरपेक्षं विनयादिकमादधते, तेषां नावसीदत्याचार्योऽव्यवच्छिन्ना च सूत्राधेप्रवृत्तिः समुच्छलति च | ततः सर्वत्र साधुबादः गच्छान्तरे च तेषां सुलभ श्रुतज्ञानं परलोके च सुगत्यादिलाभः । भेर्युदाहरणं प्राग्वत् । सम्पत्याभीरीष्टान्तभावना, कश्चिदाभीरो निजभार्यया सह विक्रयाव घृतं गळ्या गृहीत्वा पत्तनमवतीर्णः, चतुष्पथे च समागत्व वणिगापणेषु पणायितुं प्रवृत्तो, पटितश्च पणायाः सङ्कटः, ततः समारब्धे घृतमापे गळ्या अधस्तादवस्थिता आभीरी घृतं मत्रों पारकेण समयमाणं प्रतीच्छति, ततः कथमप्यर्पणे ग्रहणे वाऽनुपयोगतोपान्तराले एव एको लघुपटरूपो धारको
भूमी लिपत्य लहशो भग्नाः, ततो घृतहानिदूनमनाः पतिहल्लपितु खरपरुषवाक्यानि प्रावत-बचा हा पापीयसि बास.२५
h
~3114
