________________
आगम
(४०)
प्रत
सूत्रांक
[-]
दीप
अनुक्रम
[-]
[भाग-3] “आवश्यक”- मूलसूत्र - १ (निर्युक्तिः + वृत्तिः) १
अध्ययनं [-], निर्युक्ति: [ १३१], भाष्यं [-] वि० भा० गाथा [-], मूलं [- / गाथा-] पूज्य आगमोद्धारकश्री संशोधिता मुनि दीपरत्नसागरेण संकलिता आगमसूत्र [४०] मूलसूत्र [१] आवश्यकनिर्युक्ति एवं मलयगिरिसूरिरचिता वृत्तिः
पिड़ितो य, सम्भावे कहिले मुको, भणितो य-एरिसे को एवं भणिजासि एवातो मे उहुं मुक्लो हवसति, ततो गच्छेतो एगस्थ केइ मिता संघाडयं करिते पिच्छड, तत्थ भणइ एयातो मे उहुं मोक्खो भवत, तत्थवि पिट्टिजो, सम्भावे कहिए मुको, गतो नगरे, तत्थ एगस्स दंडिकुलपुत्तगस्स अल्लीणो, सो सेवतो अच्छइ, अन्नया दुम्भिक्खे तस्स कुलपुचस्स अंबिखल्लिया सिद्धिल्लिया, तस्स भज्जाए सो भण्णति-जाहि महाजणमज्झातो सहावेहि जेण भुंजर, सीयला जपाओग्गा भविस्सइ, तेण गंतुं महायणमज्झे बड़ेणं सद्देणं भणितो - एहि एहि सीवली फिर होइ अंबखलिया, सो लज्जितो, घरं गएण अंबाडितो, भणितो - एरिसे कज्जे नीयमागंतूणं कण्णे कहिज्जर, अन्नया घरं पलितं, तस्स भजाए भणितोउहुं सद्दावेह ठकुरंति, ततो सो तत्थ गतो सणियं सणियं आसनं होऊण कण्णे कहेइ, जाव सो तत्थ गच्चा सणियं सनियं आसनं होऊण अक्खाउं पयट्टो ताव घरं सवं झामियं तत्थवि अंबाडितो, भणितो य-एरिसे कच्चे न आगम्मइ, नवि अक्खाइज्जइ, किंतु अप्पणा चैव पाणियं वा गोमुत्तं वा आदि काउं गोरसंपि छुमइ ताव जाव विज्झाइ, अन्नया तस्स दंडिपुत्तगरस व्हाइऊण घूर्वितस्स धूमो निग्गच्छति गोमुत्तं छूढं गोमुत्ताइयं च । एवं जो अन्नंमि कहियवे अनं कहे तो अणणुयोगो भवति, सम्मं कहेजमाणे अणुयोगों' इति, द्वितीयं च वचनाननुयोगानुयोगविषयमुदाहरणं वचनानुयोगस्य |गरीयस्त्वख्यापनार्थम् ॥ यदुक्तम्– 'सप्तैव भवन्ति भावाननुयोगानुयोगविषयाप्युदाहरणानि तानि प्रतिपादयतिसावगभना सवईए य कोंकणगदारए नउले | कमलामेला संबस्स साहसं सेजिए कोवो ॥ १३१ ॥ प्रथममुदाहरणं श्रावकभार्या २ द्वितीयं सातपदिकः पुरुषः २ तृतीयं कोणदारकः ३ चतुर्थ नकुलः ४ पञ्चमं
For Pruate & Personal Use Offy
~ 291~
wjanelibrary.org