________________
आगम (४०)
[भाग-3] “आवश्यक'- मूलसूत्र-१ (नियुक्ति:+वृत्ति:) १ अध्ययनं , नियुक्ति: [११९-१२१], भाष्यं , विभा गाथा [१३०८,१३११], मूलं F /गाथा-] पूज्य आगमोद्धारकरी संशोधिता मुनि दीपरत्नसागरेण संकलिता आगमसूत्र [४०] मूलसूत्र [१] आवश्यकनियुक्ति एवं मलयगिरिसूरिरचिता वृत्तिः ।
प्रत
सूत्रांक
=
२०
पोद्धात- निवाणं न लभइ उक्कोसतो व संसारं । पोग्गलपरियदृद्धं, देसूर्ण कोइ हिंडेजा ॥१॥" (वि. १३०८) यत एवं तीर्थकरो- अल्पार्णानियुक्तिःपदेशोऽत औपदेशिकं गाथाद्वयमाह
दावविश्वाजइ उपसंतकसातो लहइ अणंतं पुणोऽथि पडियायं न वीससियवं घेदेऽवि कसायसेसम्मि ॥११९॥ स.१९१८॥१२५॥ अणथोवं वणथोवं अग्गीयोवं कसायथोवं च । न हुभे वीससियई धेवपि हुतं बहुं होइ॥ १२०॥
यद्युपशान्तकषायोऽप्यनन्तं भूयोऽपि प्रतिपातं लभते ततः स्तोकेऽपि कषायशेषे 'न हुनैव 'भ' भवद्भिर्विश्वसितव्यम्, अमुमेवार्थ सदृष्टान्तं भावयति-'अणथोव'मित्यादि, ऋणस्य स्तोकं ऋणस्तोकं व्रणस्तोकमग्निस्तोक कषायस्तोक चट ४ दृष्ट्वा 'न हु' नैव भवद्भिर्विश्वसितव्यं, यतः स्तोकमपि तत्-ऋणादि बहु-प्रभूतं भवति, तथा चानेकदोषसम्भवः,
तथाहिरणं प्रवर्द्धमानं गच्छता कालेनातिप्रभूतं सद्दासत्वमुपनयति, यथा वणिग्दुहितुः साधुभगिन्याः, प्रणश्च विसप्पैन् अतिप्रभूतो भूत्वा स्तोककालेन मरणं, बहिर्वातादिसामग्रीवशादतिप्रसरमधिरोहन सर्वस्यापि ग्रामनगरादेदोहं, कषायाः पुनः प्रवर्द्धमाना भवमनन्तमिति, उक्तं च-"दासत्तं देइ अणं अचिरा मरणं वणो विसप्पंतो सबस्स दाहमग्गी देंति कसाया भवमणतं ॥१॥" (वि.१३११) उक्तमौपशमिकं चारित्रमिदानी क्षायिकमाह, अथवा सूक्ष्मसम्पराययथाख्या| तचारित्रे उपशमश्रेण्यङ्गीकरणेनोक्के, सम्पति क्षपकश्रेण्यङ्गीकरणतः प्रतिपादयति
अण-मिच्छ-मीस-सम्मं, अह नपुंसिस्टिवेय-छषं च । पुमवेयं च खवेइ कोहाईए य संजलणे ॥१२१ ॥ इह यःक्षपकश्रेणिप्रस्थापकः सोऽवश्यं मनुष्यो वर्षाष्टकाचोपरि वर्तमान उत्तमसंहननशुद्धध्यानार्पितमना अविरत
दीप अनुक्रम
CRECEO-
=
॥१२५
कल
JanEducatun.iral
~272~