________________
आगम
(४०)
[भाग-3] "आवश्यक'- मूलसूत्र-१ (नियुक्ति:+वृत्ति:) १
अध्ययनं H. नियुक्ति: [२१,२२], भाष्यं H, वि०भा०गाथा -1, मूलं - गाथा-] पूज्य आगमोद्धारकरी संशोधिता मुनि दीपरत्नसागरेण संकलिता आगमसूत्र [४०] मूलसूत्र [१] आवश्यकनियुक्ति एवं मलयगिरिसूरिरचिता वृत्ति: ।
प्रत
सूत्रांक
*
%
दीप अनुक्रम
क्षेत्रं कालतः सर्वे कालं भावतः सर्वान् भावान् । इदं च श्रुतज्ञानं सर्वातिशयरत्नकल्यं प्रायो गुर्वधीनं च ततो विनेयजनानुग्रहार्थ यो यथा चास्य लाभस्तं तथाऽस्य दर्शयति
"आगमसत्थग्रहणं जं बुद्धिगुणे हिं अहहिं दिहूँ । ति सुयणाणलं तं पुवविसारया धीरा ॥२१॥"
आ-अभिविधिना सकलश्रुतविषयव्याप्तिरूपेण मयोदया वा यथावस्थितप्ररूपणया गम्यते-परिच्छिद्यते अर्था येन स आगमः, 'पुंनाम्नीतिकरणे घप्रत्ययः, स चैवंव्युत्पत्त्या अवधिकेवलादिरूपोऽपि प्रामोति ततस्तद्व्यवच्छेदार्थ विशेषणान्तरमाह-शास्त्रेति शिष्यतेऽनेनेति शास्त्रं आगमश्च तत् शास्त्रं च आगमशास्त्र, आगमग्रहणेन षष्टितत्रादिकुशास्त्रव्यवच्छेदः, तेषां यथावस्थितार्थप्रकाशनाभावेनानागमत्वात् , आगमशास्त्रस्य ग्रहणमागमशास्त्रग्रहणं, यद् बुद्धिगुणैः। वक्ष्यमाणेः करणभूतैरष्टभिदृष्टं तदेव ग्रहणं श्रुतज्ञानस्य लाभं अवते, पूर्वेषु विशारदाः पूर्वविशारदाः, विशारदा-विपश्चितः। धीराः-व्रतपालने स्थिराः, किमुक्तं भवति ?-यदेव जिनप्रणीतवचनार्थपरिज्ञानं तदेव परमार्थतः श्रुतज्ञानं, न शेषमिति ॥ बुद्धिगुणैरष्टभिरित्युक्तमतस्तानेव बुद्धिगुणानाह__ "सुस्ससइ पडिपुच्छइ सुइ गिण्हइ य ईहए वावि । तत्तो अपोहए वा धारेइ करेइ वा सम्मं ॥ २२॥" | | पूर्व तावत् शुश्रूयते-विनययुक्तो गुरुवदनारविन्दान्निर्गच्छद्वचनं श्रोतुमिच्छति, ततः प्रतिपृच्छति यत्र शङ्कितं भवति | सातत्र भूयोऽपि विनयनम्रतया वचसा गुरुमनः प्रहादयन् पृच्छति, पृष्टे च सति यद्गुरुः कथयति तत् सम्यक्-व्याक्षेपपरि-1
हारेण सावधानः शृणोति, श्रुत्वा चार्थरूपतया गृह्णाति, गृहीत्वा च ईहते-पूर्वापराविरोधेन पर्यालोचयति, चशब्दः समु
-is-%
मा.सू.
९
N
Free Porn
Panelibrary.orgE
~119~
