________________
आगम (४३)
[भाग-३६] “उत्तराध्ययनानि”- मूलसूत्र-४ (मूलं+नियुक्ति:+वृत्ति:) अध्ययनं [१२], मूलं [--] / गाथा ||३२,,|| नियुक्ति: [३२१-३२७]
प्रत सूत्रांक ||३२||
देशप्रशंसानिन्दात्मिका राजकथा च राज्ञां शौर्यादिगुणवर्णनादिरूपा, 'पडिगच्छह'त्ति तिङ्ग्यत्ययात् प्रतिगच्छामो-निवर्तावहे, 'अयी'त्यामन्त्रणे 'सहसे'त्यपर्यालोच्य, कोऽर्थः ?-अपरीक्षितयोग्यताविशेषो, 'बहुर्मुण्डितो जनो'| मुण्डमात्रेणैव गृहीतदीक्षः प्रायो जनो, गृहीतभावदीक्षस्तु खल्प एवेति भावः ॥ तथेहाद्यगाथाया एवं पादद्वयं द्वितीयगाथया स्पष्टीकृतं, ततस्तृतीयपादः स्पष्ट एवेति, शेषगाथाभिश्चतुर्थपादस्य पर्यायदर्शनतस्तत्सूचितार्थाभिधानतश्चाभिव्यञ्जनं । भावार्थस्तु कथानकादवसेयः, तत्र च सम्प्रदायः-महुराए नयरीए संखो नाम जुवराया, सो धम्म || सोउं पचतितो, विहरतो य गयउरं गओ। तहिं च भिक्खं हिंडंतो एग रत्थं पत्तो, सा य किर अतीव उण्हा मुम्मुरसमा, उण्हकाले ण सकति कोऽवि बोलेउं, जो तत्थ अजाणतो उप्फंदति सो विणस्सति, तीसे पुण णाम | चेव हुयवहरत्था, तेण साहुणा पुरोहियपुत्तो पुच्छितो-एसा रत्था निवहति , सो पुरोहियस्स पुत्तो चिंतेतिएस उज्झउत्ति निवहति इइ बुत्तं, सो पटिओ, इयरो य अलिंदटिओ पेच्छति अतुरियाए गईए वचत तं, सो|
१ मथुरायां नगर्या शसो नाम युवराजः, स धर्म श्रुत्वा प्रनजितः, विहरंश्च गजपुरं गतः । तत्र च भिक्षां हिण्डमान एका रथ्यां प्राप्तः, सा च किलातीबोष्णा मुर्मुरसमा, उष्णकाले न शक्नोति कोऽपि व्यतिक्रमितुं, यस्तत्राजानान उत्पन्दते स विनश्यति, तस्याः पुनर्नामैव हुनयहरच्या, तेन साधुना पुरोहितपुत्रः पृष्टः-एपा रथ्या निर्वहति , स पुरोहितस्य पुत्रश्चिन्तयति-एष दह्यतामिति निर्व-| हतीति उक्तं, स प्रस्थितः, इतरचालिन्दकस्थितः प्रेक्षते अत्वरितया गत्या ब्रजन्तं तं, स
दीप अनुक्रम [३५९]
ANDLA
matt
पूज्य आगमोद्धारकरी संशोधित: मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित..आगमसूत्र[४३), मूलसूत्र[४] उत्तराध्ययनानि मूलं एवं शान्तिसूरिविरचिता वृत्ति:
~210~