________________
आगम (४०)
[भाग-३०] "आवश्यक"- मूलसूत्र-१/३ (मूलं+नियुक्ति:+वृत्ति:)
अध्ययन [३], मूलं ] / [गाथा-७...], नियुक्ति : [११८५], भाष्यं [२०४...],
प्रत
सूत्रांक
NAGACAN
||७..||
केसीकुमारोऽमचेहि भणिओ-एस परीसहपराजिओ रजं मनाइ, सो भणइ-देमि, ते भणंति-ण एस रायधम्मोत्ति वुग्गा-18 हेइ, चिरेण पडिस्सुयं, किं कजउ ?, विसं तस्स दिजउ, एगाए पसुपालीए घरे पयुत्त-दधिणा सह देहित्ति, सा पदिण्णा, देवयाए अवहियं, भणिओ य-महरिसि! तुज्झ विसं दिपणं, परिहराहि दहिं, सो परिहरिओ, रोगो वॉघिउमारद्धो, पुणो पगहिओ, पुणो पउत्तं विस, पुणो देवयाए अवहरियं, तइयं वारं देवयाए बुच्चइ-पुणोवि दिण्णं, तंपि अवहिये, सा तस्स पच्छओ पहिंडिया, अण्णया पमत्ताए देवयाए दिन्नं, कालगओ, तस्स य सेजातरो कुंभगारो, तंमि कालगए देवयाए,
पंसुवरिसं पाडियं, सो अवहिओ अणवराहित्तिकार्ड सिणवल्लीए कुंभकारुक्लेवो णाम पट्टणं तस्स णामेण जायं जत्थ सो दाअवहरि ठविओ, वीतभयं च सर्व पंसुणा पेल्लियं, अज्जवि पुंसुओ अच्छंति, एस कारणिगोत्तिकगुन होइ सबेसिमालं-| |वणंति ॥ आह चसीयललुक्खाऽणुचियं वएसु विगईगएण जाविता हट्टावि भणंति सढा किमासि उदायणो न मुणी? ॥११८६॥
केशिकुमारोऽमात्यणितः एष परीपापराजितः राज्यं मार्गपति, स भणति-ददामि, से भणन्ति नैप राजधर्म इति प्युदाहयति, चिरेण प्रतिश्रुतं, कि क्रियतां!, विषं तम दवातु, एकस्याः पशुपाल्या गृहे प्रबुतं दक्षासह देहीति, सा प्रदत्तवती, देवतयाऽपहतं, भणितश्च-महर्षे ! तुभ्यं विषं दस, परिहर दधि, स परिहतवान् , रोगो वर्धितुमारब्धा, पुनः प्रगृहीतं, पुनः प्रयुक्तं विषं, पुनर्देवतयाऽपहतं, तृतीयवार देवतयोच्यते, पुनरपि दर्ग, तदपि अपहृतं, सा तस पृष्ठतः अहिण्डिता, अन्यदा प्रमत्तायां देवत्तायां दतं, कालगतः, तस्य च शय्यातरः कुम्भकारः, तस्मिन् कालगते देवतया पांचवर्षा पतिता, सोऽपहतोऽनपराधीतिकावा सेनापल्या कुम्भकारोरक्षेपो नाम पत्तनं तस्य नाझा जावं यत्र स्रोऽपहृत्य स्थापितः, वीतभयं च सबै पांसुना प्रेरितं, अयापि पशिवसिष्ठन्ति, एष कारणिक इति कृत्वा न भवति सर्वेषामालम्बनमिति. * सो परिदिण्णा. + पवि
दीप
अनुक्रम
[९..]
पूज्य आगमोद्धारकरी संशोधित: मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित..आगमसूत्र-[४०] मूलसूत्र-[१] आवश्यक मूलं एवं हरिभद्रसूरि-रचिता वृत्ति:
~212~