SearchBrowseAboutContactDonate
Page Preview
Page 203
Loading...
Download File
Download File
Page Text
________________ आगम (३८/१) “जीतकल्प” – छेदसूत्र-५/१ (मूलं) ---------- मूलं [८२] ------------ ------------- भाष्यं [२३७१] ---------- मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित...........आगमसूत्र - [३८/१], छेदसूत्र - [५/१] "जीतकल्प” मूलं एवं जिनभद्रगणिक्षमाश्रमण विरचितं भाष्य य सह य ॥ मृEM हामह बहसो व दूस अंजनि इयम्मि भयणात प्रत सूत्रांक [८२] तपत्रणबड़े बूढे पारचितमाम बोई ॥९॥लियाउकोस बहुसो वा एव जहुदिहाणं नवगवियमादियाण सोसि । छेदं पणगावीयं देजा जा धरति परियाओ॥१॥ आउहियाय पंचिदियधाते मेहुणे व दप्पेणं । सेसेसुकोसाभिनवसेवणादीसु वीसुपि ॥ मू.८३॥२॥ आउहि उवेचा तू पंचिदिवहेति मिहुण दप्पेणं । लेस वय मुसाऽदिन परिम्गहो चेव णादयो ॥३॥ एतेमुक्कोसाथि पटिसेवइभिक्खणं तु मिच्छा तु । एनेसि सजेसि मुलं न होति दातयं ॥ ४॥ नवगपियादिएमु य मूलत्तरदोसबतियरमएसुं । दसणचरितवन्ते चियत्नकिचे य सेहे य ॥ मू०८४॥५॥ नवगवियमादीया जायऽउपरिणाम अतिपसंगिनि। एनजहुहिहार्ण मूलंत होति णात॥६॥ मूलगुण उत्तरगुणे बहुविह बहुसो यस मंजति वा। पतिकरमेयं होती एरिसजुत्तस्स मूलं तु॥७॥णिच्छयनयस्स चरणायविधाये णाण. दसणवहोमि। वपहारस्स तु चरणे हयम्मि भयणा तु सेसाणं ॥८॥चतं जेण दरिसणं चारितं वावि सो तु णातयो। चत्तकियो वेसो चियत्तकियो मुणेतबो ॥९॥ अहवा-संजम सकलं कि जेणं चत्तं स चत्तकियो तु। सेहो अणुवविओ मूलं एतेसि ससि ॥२३८०॥ अतोसम्णेसु व परलिगवेय मुलकम्मे च। भिक्सुम्मिय विहिततवेऽणवठ्ठपारंचिर्य पत्ते ॥मू. ८५॥१॥ ओसपणे पधानिय संविग्गेहि व जप्पमिति तु। ओसग्णयाएं बिहरिओ सो भणितऽयंतयोसण्णी ॥२॥ गिहिलिंग आण्णाउस्थिय परलिंगबु कुणति दप्पण। गम्भादाणे साडण दृषिहमिहंमूलकम्मं तु ॥३॥ भिक्खणसीला भिक्यू विहिततर्व उवणयं तु णात। तपाणबई उपणय पारंचितवं च णात या अतियारसेवणाए पत्ते एयं नुहोति दुविहं च (हन)। एतेसि सबेसि दात होति मूलं तु॥५॥छेदेणापरियाएऽवट्ठपारंचियावसाणे य। मूल मूलाचत्तिय बहुसो य पसजणे भणियं ॥ मू.८६ ॥ ६॥ जिते परियाए जस्स तु डिण्णो हुणिरवसेसो तु। तपअणबडे बढे पारंचितबारसाणेसु ॥ आमूलावत्तिमु एवं पुणो पुणो सजए तु जो सगणे(मणो)। ससुविएतेसुं मूलं होति दाता अणवठ्ठप्पो दुविहो आसायण तह य होति पडिसेवी। आसायणअणवहूं समासयोऽहं इस वोच्छं॥९॥ तिस्थकर संघ सुर्य आयरिषं गणहरं महिवदीयं। एते आसाएन्ले पच्छिने मम्गणा इणमो॥२३९०॥ पढम बिति देस सच्चे गवम सेसेसु उगुरू देसे। पडिसेवणणचहूं अहुणा उइम परक्खामि ॥१॥ उकोसं बहुसो वा पउद्दचित्तोतु तेणियं कुवाति । पहरति जो य सपक्से हिरवेक्खो घोरपरिणामो ।मु०८॥२॥ उकोर्सनु निसिहूं पुणो पुणो एय होति बहुगं तु। कोहादी व अतीव तु पउद्दचित्तो मुणेतव्यो ॥३॥ पडिसेवणअणवट्ठो होती तिविहो इमो समासेणं । साइम्मियाण्णवम्मियतेपण तह हत्यताले य॥४॥ साहम्मितेपण दुविहं सचित्तं तह व होति अचित्तं । अचित्तोचहि भने सचित्त सेहावहारोतु ॥५॥ साहम्मिउनहिहरणं वाचारण सावणा यपत्यवणा । तं पुण सेहमसेहो हरेज अदिड दिहुं वा ॥६॥ सेहोत्ति अगीयत्यो जो वा गीतो अणिहिदसंपण्णो। उपही पुण वत्यादी अपरिग्गड़ पत्थरो तिविहो ॥७॥ अपरिग्महितो नहियं साहम्मी मोनु पयसितो जस्सा ओहरमाणे सोही होति इमो खेत्तणिप्फष्णो ॥८॥ अण्णोचस्सयवाहि निवेस बाडे य गाममुजाणे । सीमाए जा णेवं सहयचि अन्नो' बहिया वा ॥९॥एनेसु तेवणते मासलई आइ काउ जा छेदो। अइडोकती णेर्य अहिडेसा भने सोही॥२४००॥ मासगुरुगादि दिढे मूलं सेहस्स एपणिहाई। अभिसेयाऽऽयरियाणं एकेक ठाणगं बढ़े ॥१॥ एवं तुवस्सयाओ साइम्मीणुपहिमवहस्तस्स । वावारिए दाणि चोच्छ सबमेच मेहन्ते ॥२॥ वावारिया गुरूहि वह आणेह तिचिहमुनहिति। ने लई नत्तो चिय तुममे य अनट्ठी॥३॥ लहुओ अत्तते जति पुण आणेत्तु गुरुणन णिवेदे। तो होती चतुलहुगा अणवटुप्पोप आदेसा ॥४॥ बावारियतण्णेयं अण्णो पुण सावए णिमन्तेन्ते। पडिसिद्धाऽऽयरियेणं दळूणं तस्य गंपूर्ण ॥५॥ वेती शामिय उवही अयं च गुरूहि पेसिओ देह । तो दिण्णो तेहुवही किह पुण सइदेहि सो जातो ? ॥ ६॥ सो त घेतृण गतो गवरं ते आगता गुरुसगास। पुच्छति य ते सहदा उनहि पत्तो पण पाहतो?॥७॥ केवइयं वा दइदं? तो चिन्ति पहनाएर उबहिनि। केण पाणीनो उपही इति सोचा पत्तिमापति ॥८॥ लहगा अणुमहम्मी गुरुगा अप्पलिए मुणेयवा। मुलंच नेणसहे वोच्छेय पसजणा सेसे ॥९॥ एवं ताऽडते अह सब मामितो भये उचही। पेसविओ य गुरूहि सटे तहि अंतरा जोतु ॥२४१०॥ लढे अत्तहेती चतुलहुगा अह गुरूण ण णिविदे। तो चतुगुरुगा सहियं अणवटुप्पो व आदेसा ॥१॥ एवं सामणहेतु अवहारो अहइयाणि पत्थर पिए। आयरियादिण केणति आयरियाणं तु अण्णेसि ॥२॥ उकोसो सणिजोगी पडिगहो अन्तरा तहि लदो। अत्तहुंने लहगा गुरुगाऽदनेऽणबडो वा ॥३॥ एवं ना उबहिम्मी जहणा भन्नम्मि नेण्ण बोचछामि। जति पचिसेऽसदिट्ठो ठवणकले तो भवे लहगा ॥४॥ अज अहं संदिहो पुढोऽपुट्टो व साहए एवं। पाहुणगिलाणगडा नं च पन्नोति नो बिनियं ॥ ५॥ मायाणिफणं तु एष मणतम्स होति मासगुरू। अहवा आगंतृणं णालोए तहवि मासगु॥६॥ कह पुण हवेज णायं साहहिं नह य तेहिं सड़देहि । जह खलु पविही अण्णो ठवणकुलाई असंदिही' ॥ ७॥ गुरुसंधाडम्मि गए भर्णति गुरुजोग णीयमेनाहे। गस्थि तऽणुग्गहम्मी लहुगा अप्पलिए गुख्या ॥८॥ वोच्छेद गुरुगिलाणे गुमना बहुगा प समगपाहुणए। गुरुगा य बालबुड्ढे सेहे य महोदरे लहुगो॥९॥ भत्तम्मि भणियमेत नेणं भणियं च मेयमचिन्ने । अहुणा सचित्तम्मी सेहे सहीच बोच्छामि ॥२४२०॥ पुण मिजतो वा अमिहारेन्तो १०५७जीनकापभाष्य - मुनि टीपरनसागर अनुक्रम [८२] अत्र मूलं एवं पाराञ्चित-प्रायश्चित् वर्णयेते ~203~
SR No.035027
Book TitleSavruttik Aagam Sootraani 1 Part 27 Maransamadhi Prakirnak Mool evam Sanskrit Chhaya Nishith Bruhatkalp Vyavahar Dashashrutskandh Mahanishith 5 Chhedsutrani Moolam Jitkalp Moolam evam Bhashyam Panchkalp Bhashyam
Original Sutra AuthorN/A
AuthorAnandsagarsuri, Dipratnasagar, Deepratnasagar
PublisherVardhaman Jain Agam Mandir Samstha Palitana
Publication Year2017
Total Pages330
LanguagePrakrit, Sanskrit
ClassificationBook_Devnagari & agam_maransamadhi
File Size99 MB
Copyright © Jain Education International. All rights reserved. | Privacy Policy