________________
आगम
(३८/१)
“जीतकल्प” – छेदसूत्र-५/१ (मूलं) ---------- मूलं [७१] -------------- ------------- भाष्यं २०६७] ---------- मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित...........आगमसूत्र - [३८/१], छेदसूत्र - [५/१] "जीतकल्प” मूलं एवं जिनभद्रगणिक्षमाश्रमण विरचितं भाष्य
प्रत सूत्रांक [७१]
वणा दबदमे असिवे। ओमोयरिय पयोसे मए व गहणं जणुण्णातं ॥आ तिक्खुत्तो सक्खेते चउदिसि मग्गिऊण कडजोगी। दास्स य दाङमया सागारियसेवणा दो॥८॥केरिसयो तू राया? मेया पिंडस्स के ? सि दोसाकरिसयम्मि ब को कम्पति? काए व जयणाए?॥९॥ मुदिए मुदऽभिसिले मुदिओ जो होति जोणिसुद्धोतु। अभिसितो व परेहि सर्व व भरहो जहा राया॥२०७० ॥ पढमगभंगे बजो होतुबमा बाचि जे मणिय दोसा। सेसेस होयारिटो जहिं दोसा तं विवजेजा ॥१॥ असणादीया चउरो वस्ये पादेय कंबले चेव। पाउंछणए यतहा अविहो रायपिंडो तु ॥२॥ अहविह रायपिंड अण्णयरायं तु जो पडिग्गाहे। सो आणा अणपत्थं मिच्छत्त विराहणं पाये ॥ ३॥ दोसा इमे सरतलपरमार्डविरहित सत्यवाहेहि। णिन्तेहिं आइन्तेहि ययाघातो होति साहुस्सा ॥४॥ ईसर भोइयमादी तलवरपट्टेण तलवरो होति। वेदुणपहो सेट्ठी पश्चंतणियो उ माडगी॥५॥ जाणिन्तइन्तता अच्छतो |
तु सुत्तादिमिक्खपरिहानी।इरिया अमंगलतिय पतारण्हा)हणना इहरहातु ॥६॥ लोभेएसणघातो संका तेणे गपुंस इस्वी या इचईतमणिचईते चातुम्मासा भवे गुरुगा।आअण्णात्य था एरिस द्वाति गेल्हेजणेसणिजंपि। अण्णचि अवहरिए सकिनति एस तेणोति ॥ ८॥ संका पारियथोरे मुलं हिस्संकिए प अणबडो। परदारि अहिमरे वा णवमं णीसंकित दसमं ।
॥९॥जलभता या विया इत्विणपुंसा पलाचि मिन्हेगा। आयरिय कुलगणेवा संघे ना कुज पत्यारं ॥२०८०॥ अण्णेचि अस्थि दोसा गोम्मियाइण्णरयणमादी या तणीसाए पवि-15 से तिरिस्वमणुया भवे दुहा॥१॥ गोम्मियमहणा हणणा रण्यो व णिवेइयम्मि जं पाये। आदिग्णरतणमादी सत गेल्हेबरोवतणीसा॥२॥ चारिपचोराभिमरा कामी व विसति तत्व तण्णीसा। वारणतरचावग्या मेच्छा य णराव पाएगा ॥३॥ विहे गेलण्णम्मी णिमंतणा नदुतमे असिवे । ओमोयरिय पदोस भए बमहर्ण अणुण्णायं ॥४॥ विखुनो सक्सेने चाउदिसि मग्गिनूग कहजोगी। बस्स य दुभता जतणाए कप्पती वाहे ॥५॥ कितिकम्मंपिय दुविध अभूठाणं तहेब बंदणायं । समणेहि य समणीहि य जहारिह होनि काया ॥६॥ सत्राहि संजहि किनिकम्म संजताण कात। पुरिमुत्तरिओ धम्मो सनजिणाणपि तिस्थम्मि ॥७॥ तुच्छनण गयो जायण य संकते परिभवेणं । अच्चोऽपि होज दोसो थियासु माहुजनासु ॥८॥ अपियर पुरिसपणीतो धम्मो पुरिसो य रक्सितुं सत्तो। लोगविरुव चेयं वम्हा समणाण कात॥९॥ पंचनामो धम्मो पुरिमस्स य पच्छिमस्स व जिणस्स । मज्झिमयाण जिणाणं चातुजामो भये धम्मो ॥२०९०॥ पुरिमाण दुनिसोझो चरिमाणं तुरणपालयो कप्पो। मज्झिमयाण जिणाणं सुचिसोझो सुरणुपान्ये य॥१॥ जदत्तणेण हंदी आइक्सविभागउवणवा दुवं । मुहसम्म(रासस)यदताण य तितिक्ख अणुसासणा दुक्ख ॥२॥ मिच्उत्तगोवियाणं दुधियड्ढमतीण ठाणसीलाणं । आइक्रिसतु :अइदुक्ख उवणेर्ड वापि दुक्खं तु॥३॥ दुक्लेहि मच्छियाण तणुधितिअवलत्तयो य दुतितिक्स। एमेव दुरणसास माणुकडयाच चरिमाणं ॥४॥ एते व य ठाणा सपण्ण उजुत्तण मज्झाणं । मुहउभयचलाण य विमिस्सभाषा भये सुहमा ॥५॥ पुरतरं सामइयं जस्स कर्य जो वतेसुबह(पाठ)वितो। एस कितिकम्मजेहोण जातिमुपयो दुपक्खेऽपि ॥६॥सा जेसि तुबद्दवणा जेहि य ठाणेहिं पुरिमचरिमाणां पंचाया धम्मे आएसनिगं चिमं सुणम् ॥७॥ स चेव उच चतुरो एते खल तिणि होन्ति आदेसा। कतरे हवन्ति बसन' भण्णति गुपया इमे ने तू॥८॥ ततो पारंचिया बुत्ता, अणवट्टप्पाच तिणि तु। समम्मि य वन्तम्मि, चरितम्मि य केवले ॥९॥ अदुना चियत्तकिये, जीवकार्य समारभे। सेहे य इसमे पुने, जस्सोबडावणा भवे ॥२१० ॥ एते दस त बुला अण्णावेसेण होति उत्तु इमे। तिणिनि पारंचेकं अणवहापावि विष्णेकं ॥१॥ सणवन्ते ताए परिनत भये चउत्थे तु। पंचम चियत्तकियो उही सो होउवदुप्पो ॥२॥ एसो वितियाएसो नतियाएसो इमो मुणेयो। चत्तारि व उपठप्पा कयरे तु? इमे मुणेतवा ॥३॥ पारंची अणुवट्ठा सणचरणेसुने पहिठातु। दसणचरितवंता तो दोणते भवन्ती तु॥४॥चियत्तकिचो सेहो य पत्तारते हक्तुबहुप्पा। एते विण्णादेसा उपठवणाए मुणेतवा ॥५॥ केवलगहणं कसिणं जति वमती सणं चरितं या। तो तस्स उपहवणा देसे तम्मि भयमा तु॥६॥ एमेवय किंचि पर्व सुर्य च असुयं च अप्परोसेणं। अविकोविए कहेन्तो चोय आठह सोतु ॥७॥ सो पुण समर्थनो अणभो
गेण तु अहर आभोगा। अगभोगेर्ण तहियं कोयी सड्ढो तुसंवेगा ॥८॥बठूण पिण्हगे तू एते साहू जहुत्तकारिति। णिपसंतो अणभोगा दिदठो अपणेहि साहहिं ॥९॥ मणिोय Sणिण्हगाण कीस सगासे नुमं सि जिनसंतो? तो बेतिण याणामि एयविसेस अहं भंते ! ॥२११०॥ एवमणाभोगेण मिच्छत्तगतो पुणोचि सम्मत्तं। जो पडिवण्णो सो तू आलोतिय
णिन्दिती सुबो ॥१॥ सो चेव य परियायो गस्थि उपहावणा पुगो तस्स ।चिय पच्छित्तं से जै चिय सम्मं तु पडिबजे ॥२॥ जो पूण जाणतो चिय गतो तु होजाहि णिहएन। पुणरागतो व सम्मं तस्स उनढावणा भणिया ॥ छह जीवनिकायाण, जगप्पझो तु विराहओ। आलोतियपडिकतो, सुद्धो हबति संजतो ॥४॥ उष्टं जीवणिकायाण, अप्पज्मो तू विराधयो । आलोवियपडिकतो, मूलमजतु कारए॥५॥ खित्तादिनणयमो अणभोगेण व जो गतो मिच्र्छ। सो तु अपायपिछत्तोऽचिराहती तस्स दिन्तो तु॥६॥ जो तु १०५१ जीतकल्यभाय
मुनि दीपरतसागर
अनुक्रम
[७१]
काजोजिदिन
~197