________________
आगम (२७)
“भक्तपरिज्ञा” – प्रकीर्णकसूत्र-४ (मूलं+संस्कृतछाया)
---------------- मूलं [१५०] ------ पूज्य आगमोद्धारकरी संशोधित: मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित..आगमसूत्र-[२७] प्रकीर्णकसूत्र- [०४] भक्तपरिज्ञा मूलं एवं संस्कृतछाया:
प्रत सूत्रांक ||१५०||
ता धीर ! धीयलेणं दुईते दमसु इंदिअमईदे । तेणुक्खयपडिवक्खो हराहि आराहणपडागं ॥ १५० ॥ ४२५ ॥ दकोहाईण विवागं नाऊण य तेसि निग्गहेण गुणं । निम्गिण्ह तेण सुपुरिस ! कसायकलिणो पयसेणं ॥१५१॥
MI४२६ ॥ आइतिक्खं दुक्खं जं च मुहं उत्तम तिलोईए। तं जाण कसायाण बुट्टिक्खयहेउ सपं ॥१५॥ 18|॥ ४२७ ॥ कोहेण नंदमाई निहया माणेण फरसुरामाई। मायाइ पंडरवा लोहेणं लोहनंदाई ॥१५३॥४२८॥
इअ उयएसामयपाणएण पल्हाइअम्मि चित्तंमि । जाओ सुनिवओ सो पाऊण व पाणिअंतिसिओ ॥१५४।। P॥ ४२९ ॥ इच्छामो अणुसहि भंते! भवपकतरणदढलहि । जं जह उत्तं तं तह करेमि विणओणओ भणइ ४।१५५ ॥ ४३०॥ जइ कहवि अमुहकम्मोदएण देहम्मि संभवे विअणा । अहवा तण्हाई आ परीसहा से दाउदीरिजा ॥ १५६ ।। ४३१ ॥ निद्धं महुरं पल्हायणिजहिअयंगम अणलिअंच। तो सेहावेअबो सो खवओ
तद् धीर! भृतिबलेन दुर्दान्तान् दाम्येन्द्रियमृगेन्द्रान् । तेनोत्सातप्रतिपक्षो हराराधनापताकाम् ॥ १५० ॥ क्रोधादीनां विपाकं ज्ञात्वा च तेषां निप्रहेण गुणम् । निगृहाण तेन सुपुरुष! कषायकलीन प्रयनेन ॥ १५१ ॥ यतितीक्ष्णं दुःखं यच्च सुखमुत्तमं त्रिलोक्याम् । नजानीहि
कषायाणां वृद्धिायहेतुकं सर्वम् ॥ १५२ ।। क्रोधेन नन्दाद्या निहता मानेन परशुरामाद्याः। मायया पाण्डुरार्या लोभेन लोभनन्यादयः P॥१५३ ॥ इत्युपदेशामृतपानेन प्रहादिते चित्ते । जातः सुनिर्वृतः स पीत्वेव पानीयं तृषितः ॥ १५४ ॥ इच्छामोऽनुशासि भदन्त !
भवपकतरणदृढयष्टिम् । यद् यथोक्तं तत्तथा करोमि विनयावनतो भणति ।। १५५ ।। यदि कथमप्यशुभकर्मोदयेन देहे संभवेद् वेदना । | अथवा तपायाः परीषहास्तसमोदीरयेयुः ॥ १५६ ।। निग्यं मधुरं प्रदादनीयं हरयाममनलीकं च। तदा शिवयितव्यः स क्षपकः
दीप अनुक्रम [१५०]
।
JIHEReatinatanaissa
अथ कषायानां सविपाकानां वर्णनं क्रियते
~167~
