________________
મધુમક્ષિકા
સાછળથી જણાયું કે તે એની સ્ત્રી હતી ! કેટલાક આશા સાં નિસાસા નાંખતા આવ્યા, પણ નવાઇની વાત એ છે કે જોકે એ નિસાસાથી તેમનું હૃદય ઞીરાઇ જતું હતું તે પણ તેમને આ ઢગલા ઉપર ફેંકી નહિ દેતાં, આવ્યા તેમના તેમજ ચાલ્યાં ગયા. કેટલીક ઘરડી સ્ત્રીઓ, તાલ પડેલાં માથાં અને કરચલીઓ પડેલાં તથા ખેશી ગયેલાં ડાચાં કેકવા આવી હતી. કેટલાક જીવાનીઆ પાતાનાં મેટાં અથવા ચીમાં નાક, ગણપતિ જેવાં પેટ, ચસ્માંવિના ન શેત્રે એવી આંખે, નાનાં કપાળ અને આગળ વધેલા દાંતને કેકી દેતા મે' તૈયા. મેં સ્પષ્ટ જોયું કે ઘણા ખરા તે કૃત્રિમ દુ:ખ નાંખવા આવ્યા હતા. કાઇ વ્હેમ્સ માળાપ, કોઇ દુરાચારી સ્ત્રી, કેાઇ અમર્યાદ પુત્ર, અને ઇ લોકોના તિરસ્કારને ફેંકતા હતા. નવાઈની વાત એં છે કે અદેખાઈ, ક્રૂરતા, કપટ એવાં મહા દુ:ખને ન સભાયા તે ભલે પણ કાક અજ્ઞાનતા ફેંકવાનું નામ પણ દેતું નહિ—ખુલ્લકા કસમ ! એ દુ:ખને—-એ મહાદુ:ખમય દુ:ખતે કાઇ સાંભારતું પણ નહાવું ! એક બિચારા કાંઇક વસ્તુનું પોટલું લઇને આવ્યેા, તેમાંથી પાપ નાંખી દેવા જતાં, અજ્ઞાનતાથી પુછ્યું નાંખી દષ્ટ રસ્તે પાયે !
૧૫
આબધાને દોરી લાવવાના કામથી કલ્પનાશક્તિ પરવારી એટલે, મને નવરા ઉભેલા જોઇ મારી પાસે આવી. જરી ડાકણ્! એનાં દર્શનથીજ મારા મનમાં ક્લેશ પ્રવેશ પામ્યા. ભીન્ન બ્રા કરતાં વધારે તીવ્ર લાગણી અને વધારે જ્ઞાનથી મને વધારે શક ઉત્પન્ન થતા, એથી એ બન્નેથી મને અસષ ઉત્પન્ન થયેાં. અને જ્યારે ઇશ્વરે કરીથી સૌ ને નાંખી દીધેલા ગાંસડા સાથે એજ ઢગલામાંથી ગમે તે ગાંસડી પસંદ
કરી લેવા રાજ્યું. ત્યારે મારે જોદ્ધા અજ્ઞાનતાના ગાંમડા
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, watumaragyanbhandar.com
