________________
सुलतान महम्मद.]
[ ७१ माणसोने विस्मय थयो न हतो ? त्यारपछी सौ पोतपोताने घरे गया.
१ शुभशीलगणिए कथाकोश[ह. लि. कथा २]मां जणाव्यु जे के-" एक वखते जिनभप्रसूरिजी पीरोज सुलतान साथे गोष्ठी करता बेठा हता त्यारे त्यां मलाणको(मलाणा-मौलाना-मुल्ल्लांओ) आव्या. एक मुलाणके( मौलानाए ) पोतानी टोपी आकाशमा उछाली, ते त्यां निराधार रही. सुलताने जिनप्रभसूरिनी सामे जोड का के-अहो! मोटुं आश्चर्य ! सूरि बोल्या-सारं. त्यारपछी सूरिए ते टोपीने त्यां ज थंभावी. त्यारपछी मुलतान बोल्या-' टोपी आणो' त्यारपछी तेणे( मौलानाए) आकर्षण मन्त्रनो प्रयोग कयों, पण टोपी आवी नहि. त्यारपछी सुलताने कह्यु के-जिनप्रभसूरि ! तमे आणो. त्यारपछी मूरिए रजोहरण(ओघो) फेंक्यु. तेणे त्यां जइ टोपी आणी, तेथी सुलतान चमत्कार पाम्या."
जि. प्र. (व. का.)-" योगिनीपुर( दिल्ली )मां पातसाह पीरोजसुलतानना राज्यमा जिनशासनना प्रभावक जिनप्रभसूरि थया. तेना केटलाक चमत्कारो लखवामां आवे छे.
पातसाहनी सभामा एक मुल्लाणके टोपीने आकाशमां निराधार राखी. सुलताने जिनप्रभसूरिजीना सामुंजोयु, सरिए रजोहरण (ओघा )वडे टोपीने प्रहार करी नीचे पाडी अने रजोहरणने
त्यां( अढर ) राख्यु. मुल्लाणके बहु करवा छतां पण न पडयु. Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat www.umaragyanbhandar.com
