________________
९८]
पेथडशाहे देवगिरिमां [ जिनप्रभसरि अने देवरावी. प्रधाने भेट माटे आणेला सोनैयाओ वडे, नगरीना जनोने संतोषित करी वाद्योना ध्वनिपूर्वक हर्षथी महोत्सव को. कच्छ-भंगनी उचितता विचारी महेभ्य-श्रीमानोनी ७ हवेलीओ थइ शके तेटली भूमिमा हाट, घर विगेरे सघडं पडावी नाख्यु. शुभ दिवसे ३ वांस प्रमाण पायो खोदावतां घj स्वादिष्ट अपूर्व पाणी प्रकट थयु. ते जाणीने मत्सरी भूदेवो(ब्राह्मणो )ए उत्सुक थइ सांझे रामदेव राजाने विज्ञप्ति करी-'राजन् ! पहेलां अहिं क्यांय स्वादु पाणी न हतुं, ते हालमां तमारा भाग्यथी विहार( जिनमंदिर )नी भूमिमां प्रकट थयुं छे, तो त्यां वाव करावो. अहिं तरस्या अढारे वर्ण पाणी पीशे; तेमां तमने जे पुण्य थशे तेनो तो पार नथी. हे राजन ! कूवा विगेरेमांथी निपान( अवेडो) कराववामां पुराणमां पण चोरना उदाहरणपूर्वक बहु पुण्य कहेवामां आव्यु छे, तो चैत्यने योग्य भूमि बीजे आपी आ स्थळमां घणा पुण्य माटे कृपा करी वाव करावो. ब्राह्मणोना वाक्यथी राजार्नु चित्त दोलायमान थयु. ' सवारे त्यां आवी, पाणी पीने स्वादु जणातां विपुल वाव ज करावाशे' एम कहीने राजाए तेओने विसर्जित कर्या.
पेथडशाहे पोताने उतारे हमेशां आवता, राजाना एक नापित( नाइ-हजाम )ने तुष्ट करेलो हतो, तेणे पेथडशाहने ते
जणाव्यु. अवसरज्ञ माळवानो अमात्य पेथडशाह राते लवणShree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat www.umaragyanbhandar.com
