________________
રાટલા ઉઘરાવી ભૂખ્યાને આપનાર અને ભજન ધૂન કરનાર ભગત, (૩) અન્ય એક ભગત. આ ત્રણે પણ કોઈ વિશ્વાસથી આ બધું કરતાં. મને પણ ધૂન લાગી હતી. પરિણામે શાળામાં અગિયારના બદલે દેહ વાગે જતો. ત્યારે મારા અદા (બાપુજીના મોટાભાઈ) ઠેકડી ઉડાડતા “તારા ભગવાન ગણિત કરી દેશે?” પણ હું તેમજ કરતે.
એક દિવસની વાત છે. હું ચોથી ગુજરાતીમાં હતો. સાંજના પાંચ વાગ્યાની છુટ્ટી ને પાંચ મિનીટની વાર હશે કે કંઈક ધૂન લાગી. સામી ગઢની રાંગે મને પ્રતિમાજી દેખાયાં. મારા દાંત દેઢે વળ્યાં. લોકો વહેમાયા કે મને કોઈકે કંઈક કર્યું. પણ મને એક અદ્દભૂત રસની પ્રતીતિ થતી હતી. મા પોતાના બાળકને યાદ કરે એમ એ પ્રતિમા મને યાદ કરતી હતી. મને ન સમજાય તેવી શ્રદ્ધા ચુંટી ગઈ. સંસાર પરથી વેરાગ્યભાવ આવ્યા. લાગ્યું કે ધર્મમાં છળ-કપટ હેય નહીં. તે વખતે અમારો ધીરધારને ધંધો હતો. એકવાર લખતપત્રે માં ચેકડા મારી જેમને પસા જોઈતા હતા તેમને આપી આવ્યો. તે માટે મારે માર ખા પડ્યો. પિતાજીએ પૂછયું: “આમ કેમ કર્યું ?”
મેં કહ્યું: “ આપણી પાસે પૈસા હતા. તેમને જોઈતા હતા, તે લઈ ગયા. એમાં હવે લેખ રાખવાની શી જરૂર ?”
આ નિર્દોષ ભાવ ધર્મના કારણે મારામાં જાગતું હતું. બેલિગમાં હતા. ત્યાં મને મૂર્તિ-પૂજાની છૂટ હતી. આગળ જતાં એ સજે છૂટી ગઈ. પછી શ્રીમદ્ રાજચંદ્રની છબિ રાખતો તે પણ છૂટી ગઈ. અંતે લાલ અક્ષરથી લખેલ કે રાખ અને કાઉસગ (ધ્યાન) કરતો. ત્યાર પછી તો આંખમાં ) ભરીને બધી રીતે સ્થિર થવાને પ્રયત્ન કરતો. અંતે એક સમય એ આવ્યું કે જે મંદિરમાં હરિજને ન જઈ શકે ત્યાં જવાનું મેં માંડી વાળ્યું. . થોડાં વર્ષો પહેલાં હું રાજી ગયો. ત્યાં એકવાર સૂતાં પહેલાં પ્રતિમાજી દેખાયાં. ફરી સૂતે ફરી દેખાયાં. આવું ત્રણવાર થયું.
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com