________________
હોય તે સ્વાભાવિક છે પણ તેને અતિરેક બીજાને ઉતારી પાડવા માટે થતું હોય તે યોગ્ય નથી. જેમાં પરનિંદા થાય તેવી પ્રાર્થના કે પ્રવચન ન કરવો જોઈએ. આમાં નિષ્પક્ષ સમાલોચના અપવાદરૂપે છે.
આ પાંચ પ્રકારની દેવમૂઢતાથી દરેક સાધકે બચવું જોઈએ. તેમ જ પિતાના અને સમાજના વિકાસ માટે આ મૂઢતાને તોડવા માટે એની સામે સંગઠિત દઢતા કેળવવી જોઈએ; તે જ ઉન્નતિ થઈ શકશે.
ચર્ચા-વિચારણા શ્રી દેવજીભાઇએ ચર્ચાને પ્રારંભ કરતાં કહ્યું :–“મારી ઉંમર તે વખતે ૨૧ વર્ષની હશે. અમારે ત્યાંના રાજગરે “પિતર નડે છે.” એમ કહી ચણાના લોટની ગેળીઓ પારખાં માટે તરવા મૂકી. તે ન તરે પણ અનાજ વધારે આપીએ એટલે તે તરે.”
મેં તેમને ભેદ જાણ લીધા. કેટલીક ગેગી નક્કર હતી. અને કેટલીક પોલી હતી. મેં તેમને એ પ્રયોગ કરી બતાવ્યો પછી વધારે લોટ માંગવા માટેની તેમની એ યુકિત તેમણે બંધ કરી. - એવી જ રીતે એક જૈનમુનિ પણ ચમત્કાર કરી દેખાડે છે. અને રાજા–મહારાજા તેમની પાછળ ફરે છે, એવું જાણ્યું. હું તેમને મળે. મને જવા માટે તેમણે જાતજાતના પ્રયોગો કર્યા. મેં તેમને સાફ કહ્યું: “આ તમારા જૈન–સાધુ આચારથી વિપરીત છે. જેના આગમમાં તેને પાપ કહ્યું છે.”
મુનિશ્રીએ કહ્યું : “ના, એ તો વિદ્યા છે. એક મહારાજાને મેં ચિહ્નો જોઈને કહ્યું કે તેમની જમણુ સાથળમાં અમૂક ચિહ્ન છે અને તે ખરૂં નીકળ્યું. તેમને મારા ઉપર શ્રદ્ધા વધી. પરિણામે માંસાહાર, શિકાર વગેરે હું છોડાવી શકો. તે તે ધર્મ છે ને?”
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com
