________________
:२१५:
अथ तेरहपंथी नाटके वृद्ध हो वा रोगी हा जिसको मिस तरह उठाय चलते है ओर नाम मुखपाल
रखा हे सा वर्णन. सु५ पास पन
(२३) ।। दोहा ॥
: : वांस दोय आडा करी, कामल बांध बीचाल । भीतर पंथी बैठारियो, नाम दियो सुखपाल ॥१॥ पंथी चार उठावतां, न करै दूजो विचार । जैसे ढोर मुरदारकों, घीसे जाय चमार ॥२॥
તેરાપંથી સાધુઓમાં કઈ વૃદ્ધ યા રેગી સાધુ હોય, તે બીજા તેરાપંથી સાધુઓ, બે વાંસ આડા બાંધી, તેની વચ્ચે કામળ બાંધી, અંદર વૃદ્ધ યા રેગી તેરાપંથી સાધુને બેસાડે છે અને બીજા ચાર તેરાપંથી સાધુએ, જેમ મૃત પશુને ચમાર ઘસડી લઈ જાય છે તેમ, એ ઝેળીને ઉઠાવીને, यही तय छे. १-२. दिल्ली आगरा देखिया, देख्या बंगाला देश । काहर उठावें पालकी, भीतर मुसाफिर बेस ॥३॥
ओ इजी भगयंत्र सही, मानो विश्वावीस । पंथी कहार बनी करी, देता है तेतीस ॥४॥ जैन चाल छोडी करी, तूं चालै मनकी चाल ।
तैनै जैनी किम कहां, कहते मुरख बाल · ॥५॥ Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Suratwww.umaragyanbhandar.com
