________________
ای سی یو می بره
میں بعد امید حيحا جی تی
શુભસંગ્રહ-ભાગ પાંચમ ૨૨૭–નવયુવ, ના !
નવયુવકે ! જાગે, હૃદય મેં નવજીવન ભરનેવાલે નવયુગ કે ઇસ નવપ્રભાત મેં ગો; પરાધીનતા કે બંધન તોડ ફેકનેવાલે સ્વાધીનતા કે ઈસ સંસાર મેં જાગે; હૃદય કે મલ છે ડાલનેવાલી સતોગુણમયી ઈસ દુનિયા મેં જાગો. ઉઠે ! અકાલ ઔર દર્ભિક્ષ સે પીડિત ગરીબં કે સાથ ઉઠે; ઉન્નતિ કે લિયે ઉઠનેવાલે ઈસ સંસાર કે સાથ ઉઠે, હિમ્મત હારનેવાલોં કે સાથ નહીં, હિમ્મતવાલોં કે સાથ ઉઠે. વહ દેખો, ક્રાન્તિ કી લહર સંસાર કે લિગે રહી હૈ—ક્યા તુમ અછતે હી બચે રહોગે ? બાલસૂર્ય કી કિરણે સંસાર કે જગા રહી હૈ–કયા તુમ સેતે પડે રહેશે ? અરે, ક્યા તુમ સોતે હી પડે રહેશે ?
ઉઠ કર નવયુગ કા નિમાણ કરો. પીડિત ઔર ત્રસ્ત માનવતા કે નિર્બળ હદય મેં શક્તિ કા, સ્વાવલંબન કા ઔર સ્વાધીનતા કા શંખ ફૂક દો. બંધન કે કાટ ડાલો, રૂઢિ કે તેડ
કે. વહ દેખો, વિજય કા સેહરા લિયે કૌન બડી હૈ ? બઢે, આગે બેટે ઔર ઉસકે ચરણે કે છૂ લે !
ધાર્મિક બને. યહ ન કહે કિ ધર્મ કેવલ ઢકેલા હૈ. હમને ઉસે યહ બડા રૂપ દે રખા હૈ, હમ ઉસકા સુધાર કર સકતે હૈ. હાં, ધાર્મિક બનો, પર સાંપ્રદાયિક ઝગડે મેં ન પડે. વે ઝગડે સંસાર કે તુચ્છ ઔર સ્વાર્થી મનુષ્યો કે ઉઠાયે હુએ હૈં. ઉનસે ઉંચે ઉઠો. સબ ધમેં કી તહ મેં ઉસ એક કો–સત્ય કે, શિવ કે, સુન્દર ક–ખોજ નિકાલો, ઔર ઉસીકી આરાધના કરે. સત્ય કે સેવક બને, સંસાર કા કલ્યાણ કરો ઔર સૌદર્ય કી ઉપાસના કરે–નિવિકાર શુદ્ધ સૌંદર્ય કી.
રાજનૈતિક બને. હાં, યદિ રાજનીતિ કા અર્થ દેશ કી સેવા હૈ, તે રાજનૈતિક બને. વહ દેખો, ઉસ ગરીબ કિસાન કે ઘર મેં દે. એકલતા બચ્ચા મૃત્યુશા પર પડા હૈ. સ્ત્રી ઉસ કોને મેં અપને અજ્ઞાત, મૂર્ખતા ઔર સ્નેહ કે કારણ બિલખ રહી હૈ. પુરુષ બેચારા ક્યા કરે ? વૈદ્ય કે ને કે લિયે ઉસકે પાસ એક પૈસા નહીં હૈ. હાય–બાહર દ્વાર પર, દેખો જમીંદાર પેટૂ કારિન્દા પાંચ રૂપિયે પર ચઢાયે ગયે વ્યાજ કે પન્દ્રત રૂપ કે લિયે દર્વાજા પીટ રહા હૈ. ગલી કે ઉસ સિરે પર દેખા-ગાંવ કા મહાજન અપને દામ લેને કે લિયે દૌડા ચલા આ રહા હૈ, બેચારા કિસાન ! અરે, તુમ ક્યા ઈસકી કુછ ભી સહાયતા નહી કર સકતે?
સામાજિક બને. હાં, યદિ સમાજ કે પદે કે ભીતર અન્યાય ઔર અત્યાચાર કા તાંડવ નૃત્ય તુમ નહીં દેખ સકતે, તે સામાજિક બનો. અરે ક્યા તુમ બચ્ચાં કે ગલે પર ધુરી ફિરતે હુએ દેખ સકતે હે ? કયા તુમ બુદ્દો કે સિર પર સેહરા સહ સકતે હો? વિધવાઓ કી આહ, અછુ કી ચીખ ક્યા તુમહે પશ્ચિમી ફેશન કે પ્રવાહ મેં બહને સે નહીં રોક સકતે ? ઓહ, તુમ્હારા હદય કયા પથ્થર કા હૈ?
સ્વાધીન બને ! અનુકરણશીલ નહીં, મૌલિક બનો. દેશ ઔર જાતિ કે લિયે કુછ કર દિખાને કે લિયે તૈયાર હો જાઓ. વહ દેખો ક્રાન્તિ દૌડી ચલી આ રહી હૈ. કયા તુમ ઉસકા આલિંગન કર સકાગે ?
(ચત્ર સં. ૧૯૮૫ ને “ત્યાગભૂમિ'માં લેખક-શ્રી. શાન્તિપ્રસાદ વર્મા )
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com