________________
૫૮
શુભસંગ્રહ-ભાગ ચોથ સતિ ઔર શ્વેષ કે સહારે માઘ ને એક હી લોક મેં કઈ બાતેં કહ દી હૈ. ચમકાર કા ઉત્કૃષ્ટ ઉદાહરણ સંસ્કૃત-સાહિત્ય કે ઈન પિછલે છે કે કવિય પ્રચૂર પરિમાણ મેં મિલતા હૈ. ઇનકે અધ્યયન મેં હમારે મસ્તિક કા પૂરા વ્યાયામ હો જાતા હૈ, પરંતુ કાલિદાસ ઔર ભવભૂતિ મેં જે રસાત્મકતા હૈ, જે ભાવ-પ્રવણતા હૈ, જે રમણીયાર્થ–પ્રતિપાદક શબ્દ કી પ્રચૂરતા હૈ, વહ અન્યત્ર દુર્લભ હૈ. કાલિદાસ કા જીવન શૃંગારમય થા; શૃંગાર કે દેને પોં કી મધુરતા સે ઉનકા હદય ઓતપ્રોત થા. મેઘદૂત વિપ્રલંભ-શૃંગાર કા ઉત્કૃષ્ટ નમૂના હૈ. વિરહ જેસી મધુર કહાની કિસી ઔર કવિ ને નહીં કહી. હંસત, પવનદૂત, મયુરદૂત આદિ દૂતકાવ્યે મેં હમેં વૈસી ભાવકતા તથા સરસતા નહીં મિલતી. એ તો મેઘદત કે અનકરણ–માત્ર હ. અનુકરણ મેં સજીવતા કહ? રઘુવંશ-મહાકાવ્ય મેં હમ કવિ કે માનવજીવન કા સૂક્ષ્માતિસૂમ વિશ્લેષણ કરતે પાતે હૈ. બાહ્ય પ્રકૃતિ ઔર અંતઃપ્રકૃતિ, દોને કે સાથ કવિ કે હદય કા પૂર્ણ સામંજસ્ય હૈ. કહીં–કહી તે હમ કવિ કે પ્રકૃતિ કી સ્વછંદ સુષમાઓ મેં કિલા કી ભાંતિ કુકતે હુએ પાતે હૈ, ઔર કહીં-કહીં માનવ-હૃદય કી મૂલ અત્યંતર ભાવનાઓ કે બીચ ભ્રમર-સા ગુજાર કરતે હૈ. કુમારસંભવ ઓર શાક તલા તે સ્વર્ગે કી ચીજ છે. જે તે કામના કી તરહ સુંદર
ઔર કલ્પના કી તરહ મધુર તથા ભાવના કી તરહ કેમલ હૈ. સાધના ઔર તપસ્યા દ્વારા હી સચ્ચી ઉપલબ્ધિ હો સકતી હૈ-યહી કાવ્ય કા વિક્ય હૈ. પ્રેમ મેં મોહ, આસક્તિ તથા બાહ્ય સૌંદર્ય કા કોઈ સ્થાન નહીં–ઈસી સત્ય કે કવિ ને કુમારસંભવ ઔર શાકુંતલ મેં પ્રદશિત કરને કા પ્રયત્ન કિયા હૈ, ઔર ઇસ પ્રયત્ન મેં વહ ખૂબ સફલ હુઆ હૈ. ભગ્નમનોરથા સતી પાર્વતી કી કઠિન તપશ્ચર્યા ૫ઢ કર કિસકા હૃદય કરણા કે જલ સે પરિપ્લાવિત નહીં હો જાતા? ભગવાન મારીચ કે આશ્રમમેં–“વને પરિપૂરે ઘણાના નિયમક્ષામમુવ તળિ શકુંતલા કો દેખ કિસકા હદય પિઘલ નહીં જાતા? મહર્ષિ કર્વ કે આશ્રમ મેં રૂપ, યૌવન
ઔર લાવણ્ય સે પરિપૂર્ણ શંકુતલા હમારે હૃદય પર અપના પ્રભાવ અમિટ રૂપ સે નહીં ડાલ સકતી; પરંતુ યહાં વેદના, પ્રતાડના તથા પ્રત્યાખ્યાન સે વ્યથિત-હૃદયા શકુંતલા હમારે હૃદય કા ભૂષણ બન કર, સમ્રાજ્ઞી બન કર હમારે હદય કો તપવન બન કર, મારીચ કે આશ્રમ મેં હમારી અંતરાત્મા પર અપની અમિટ છાયા ડાલતી હૈ, ઔર હમ સદા કે લિયે ઉસકે પક્ષપાતી બન જાતે હૈ. હમારા હૃદય કરુણદ્ધિ હો જાતા હૈ, યહીં કવિ ને અમરત્વ બિખેર દિયા હૈ.
ભવભૂતિ કી રચનાઓ મેં કવિ કા શબ્દો પર અપાર અધિકાર ઝલકતા હૈ. સચ પૂછીએ, તે ભવભૂતિ કે સમાન કિસી ભી સંસ્કૃત-કવિ મેં શબ્દ પર અધિકાર હૈ હી નહીં. ભવભૂતિ કી રચનાઓ મેં શબ્દ-માધુર્ય ઈતની અધિક માત્રા મેં હૈ કિ ઉનકે કે કે તનિક ર સે પટિએ, ઐસી વનિ નિકલેગી કિ માલૂમ હોગા, જેસે આપકે સમ્મુખ ચિત્ર ખડા હે. કે મેં ચિત્ર ખીંચને કી કલા મેં ભવભૂતિ સર્વશ્રેષ્ઠ કવિ કહે જા સકતે હૈ. “ નવાળા શુભ્રંવાર ધનુ જૈસે વાક્ય ભવભૂતિ મેં ભરે પડે હૈ, જિસસે વણ્ય વિષય કા છતા–
જાગતા ચિત્ર હમારી આંખે કે સામને “ચ જાતા હૈ, ઔર હમ કવિ કી પ્રખર પ્રતિભા દેખ વિસ્મયાભિભૂત હો જાતે હૈં. પરંતુ ઇસસે ર -"રા અભિપ્રાય યહ નહીં કિ ભવભૂતિ અપને શબ્દકાવ્ય યા ચિત્ર-કાવ્ય કે કારણે હી અમર હો ગએ. ઇસકે વિપરીત કહના વાસ્તવિકતા પર પર્દી ડાલના ઔર વિદ્વાને કી આંખ મેં લ ઝકના હોગા. હમારે આચાર્યો મેં ભલે હી કાવ્ય ક્યા હૈ?” ઈસ વિષય મેં વિવાદ હતા રહા હે; ઔર ભલે હી કોઈ વનિ કે, કઈ અલંકાર કે ઔર કઈ રસ કે કાવ્ય કી આત્મા માનતા હે; પરંતુ ઇસ વિષય મેં સભી આચાર્ય સહમત હૈ કિ કાવ્ય કા પ્રધાન વિષય પ્રભાવિદ્ધા –હમારે હૃદયપર અપના પ્રભાવ ડાલ કર હમારે હૃદય કે અપને રંગ મેં રંગ લેના હી કવિ કી અપૂર્વ સફલતા કહી જાતી હૈ. ભવભૂતિ મેં, અધિકાંશ સ્થલ મેં, વે હી બાતેં મિલતી હૈ, જિન્હેં મૈઆરનાલ્ડ જીવન કી આલોચના કહતે હૈ, ઔર વર્ડસવર્થ જ્ઞાન કી મૂલ-અત્યંતર જ્યોતિ બતાતે હૈ. ભવભૂતિ કો હૃદય કી બાત” કહ દેને મેં બડી સફલતા મિલી હૈ. ઉનકી રચના હમારે હદય કે સ્પર્શ કરનેવાલી
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com