________________
^^^^^
^
^
સંસ્કૃત સાહિત્ય કા વિકાસ જ્યોતિષ, વૈદ્યક, ધનુર્વેદ આદિ સભી વિષય પર અનેક એક-સે એક ઉત્તમ ગ્રંથ લિખે ગએ, જે ભારતીય વિદ્વત્તા કા અચ્છા પરિચય દેતે હૈ. ઇસ પ્રકાર પ્રાચીન સંસ્કૃત-સાહિત્ય કા વિકાસ હુઆ.
અમર કવિતા દાર્શનિક સત્ય કી, સંત શિવ કી ઔર કવિ સુંદર કી ઉપાસના કરતા હૈ. જિસ પ્રકાર માનવ-જીવન કર્મ, ભક્તિ ઔર જ્ઞાન કે સમિશ્રણ કે વિના “પૂર્ણતા કે પ્રાપ્ત નહીં કર સકતા: ઉસી પ્રકાર સત્ય, શિવ, સુંદર કી સમ્યક અનુભૂતિ કે લિયે હમારે ભીતર દાર્શનિક કા ચિંતન, સંત કી સાધના ઔર કવિ કી કલ્પના કા ઉચિત માત્રા મેં તથા અન્યાશ્રિત હો કર રહના અત્યંત અનિવાર્ય હૈ. દાર્શનિક કિસી વસ્તુ કો દેખ કર ઉસકી તહ મેં, ભીતર પૈઠ કર ઉસકા વિશ્લેષણ કરને લગતા હૈ. વહ અપક્ષ સત્તા કી મૂલ અભ્યતર-ગ્રંથિયોં કો બોલને મેં અપને જીવન કી સાર્થકતા સિદ્ધ કરતા હૈ. વહ સોચને લગતા હૈ, દશ્ય પદાર્થ મેં ડૂબ નહીં જતા. દિમાગી કસરત દાર્શનિકે કા નિત્ય વ્યાયામ હૈ. સંતેં કા જીવન સાધનામય હેતા હૈ. સંત-જીવન મનુષ્યત્વ કા ઈશ્વરત્વ મેં લય હોને કા ક્રમ-વિકાસ હૈ. સંત લેગ અપને જીવન કે યમ-નિયમ કે દ્વારા તપશ્ચર્યા મેં નિરત રહ કર પરમાત્મા કે ચરણે મેં ઝુકા દેતે હૈં. ઉનકે સભી કર્મ-સભી વ્યાપાર ઈશ્વરોન્મુખ હોતે હૈં. ઉનકે લિયે જગત કે સભી ૫દાર્થ પરમ તત્ત્વ કે સાથ અપના સંબંધ ચરિતાર્થ કરતે હૈ. વે કિસી ચીજ કે દેખ ઉસકે રહસ્ય ખોલને કે લિયે ઉસકી તલ મેં પૈઠ કર સોચતે નહીં, વે રહસ્ય કે સંકેત કા શીધ્ર હી અનુભવ કર લેતે હૈ ઔર ઉસીમેં અપની સત્તા છે કર સર્વાત્મ-ભાવ સે તાદામ્ય સ્થાપિત કર લેતે હૈ. વે સભી જગહ અપને ઉપાસ્ય દેવ કે હી દેખતે ઔર સર્વત્ર અપને આરાધ્ય દેવ કા હી અધ્યારોપ કર સંયોગ કી મધુર ભાવના મેં લીન હુઆ કરતે હૈ. કવિ કા જીવન કલ્પનામય હોતા હૈ. કિસી ભી પદાર્થ કે દેખ વહ વિસ્મય સે અભિભૂત હે જાતા હૈ. અપને પાર્થિવ અસ્તિત્વ કે ગંવા કર કવિ ઉપર ઉડતા ઔર ગાને લગતા હૈ. કવિ-જીવન હવા કી તરહ સ્વછંદ રહતા હૈ. સુમન કે સૌરભ કી ભાંતિ વહ વિશ્વ મેં રહતે હુએ ભી સ્વર્ગીય સંપદા હૈ વહ ગાતા હૈ, કકિ વહ અમર જીવન કે અમર સંગીત કો રોક નહીં સકતા, ઉસે ગાએ વિના ઉસસે રહા નહીં જાતા. વહ ભાવના કે અત્યંતર અનુભૂતિ-ખંડ મેં વિશ્વ કે સમસ્ત વિકાસ એવં વિલાસ કો દેખ–દેખ, ઉસકે મૂલ– સૌંદર્ય કી માધુરી કા રસ-પાન કર, ઉન્માદ એવં વિસ્મય સે ભર જાતા હૈ. ઉસકે હદય કી ધારા ફૂટ નિકલતી હૈ આર વહ અપને હૃદય મેં હી ભુવનવ્યાપી પરમ ભાવના કી ઝલક પાને લગતા હૈ.
હમ ઉપર કહ ચૂકે હૈ કિ માનવ-જીવન કી પૂર્ણતા કો પ્રાપ્ત કરને કે લિયે કર્મ, ભક્તિ એવં જ્ઞાન કી ભાંતિ ચિંતન, સાધના એવં કલ્પના કા સામંજસ્ય તથા વ્યવસ્થિત રૂપ સે રહના અનિવાર્ય હૈ, અત્યંત આવશ્યક હૈ. ઈન તીને કા પૂર્ણ રૂ૫ સે સમન્વય હી હમેં ઉસ ઉચ્ચ મને ભૂમિ મેં પહુંચા દેતા હૈ, જહાં સે દષ્ટિપાત કરને પર જગત કે સભી પદાર્થો મેં સરસતા કા આભાસ મિલને લગતા હૈ, ઔર સર્વત્ર દિવ્ય પ્રેમ-સંગીત કી ધારા અનંત નિરાકાર કી વિરાટ છાયા મેં અંતહિંત હો જાતી હૈ. ઇસ પૂર્ણ દશા કે પ્રાપ્ત કર લેને પર હમારે લેખની-પ્રસૂત વચને સે અમર સાહિત્ય કી સૃષ્ટિ હોગી, હમારી વાણું મેં હી અમરતા કેલિ કરેગી ઔર હમ જે કુછ કહેગે, ઉસીમેં વિશ્વ કે સંતપ્ત પ્રાણિયો કી તૃષા કે બૂઝાને કી ક્ષમતા રહેગી, ઉસી મેં ઈતની શીતલતા એવં અમરતા રહેગી કિ સભી પ્રાણુ પરમ આતુરતા તથા આનંદ કે સાથ ઉસકા રસ-પાન કરના ચાહેંગે.
વૈદિક કાલ કે ઋષિ-મહર્ષિ સે લે કર આજકલ કે પ્રતિભાશાલી કવિ તક કી વાણી મેં જહાં ભી અમરત્વ કા રસ હમેં મિલતા હૈ, ઉસમેં કેવલ એક હી રહસ્ય હૈ, ઔર વહ યહ કિ કાવ્ય મેં અમરત્વ તબ તક નહીં આ સકતા, જબ તક ચિંતન ઔર સાધના, દોનોં મિલકર કવિ કી કલ્પના મેં સહાયક ન હોં. વાસ્તવ મેં કલ્પના-વિહંગમ કે ચિંતન ઔર સાધના
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com