Page Text
________________
૨૬૨
શુભસંગ્રહ-ભાગ ત્રીજો એસા કહતે હુએ શ્રી લક્ષ્મીજી ને અપના શરીર દિખાયા, જિસ પર હજારે બડે ફફલે મૈને દેખે. યહ દેખ કર મેરા છ ઘબરાને લગા; ચકકર સા આને લગા. લક્ષ્મીજી ફિર કહને લગ:
તુમ લોગ હમેશાં માટે સ્વદેશી વસ્ત્ર પહનતે હે, કિંતુ ત્યૌહાર પર, જોકિ પવિત્ર પર્વદિન હોતે હૈ, વિદેશી, રક્ત-મજા સે નિમિત વસ્ત્ર પહિન કર અપના અહોભાગ્ય સમઝતે હે મૂર્ખ ! ઈસીકા યહ પરિણામ હૈ, કિ ભારત સે, ધીરે-ધીરે સત્કાર્યો કા લેપ હો રહા હૈ, પાપ કી વૃદ્ધિ હો રહી હૈ ઔર ભારત દુઃખ, શાક, ભય, દુર્ભિક્ષ, રોગ આદિ વ્યાધિયોં કા કેન્દ્ર બનતા જ રહા હૈ, તુમ્હારે નેતાગણ ઇન બાતાં સે રોકતે હૈ: કિd તુમ લોગ ઈતને બલહીન હો ગયે. હે, કિ તુમસે વિદેશી અપવિત્ર અગ્રાહ્ય વસ્ત્રોં કા લોભ નહીં છૂટતા! ઔર ફિર ઈતની નિર્લજજતા કિ દે કા પૂજન કતે હૈ ઔર ઉનકે રૂછ હોને પર ઉન્હેં દોષ દેતે હો ! ભલા જરા તે સોચો. કિ મૈં ભારત મેં આ કર કયા કરૂંગી ? કાર્યો સે મેરા ખુલ્લમખુલ્લા વિરોધ કરતે હ. ઈસ “મુંહ' મેં રામ ઔર બગલ મેં છુરી” વાલી બાત સે કયા તુમ મુઝે પ્રસન્ન કર સકતે હે ? વિદેશી વસ્ત્રોં કે પહનનેવાલે સે મેં ઉસી તરહ ધૃણા કરતી દૂ જૈસા કિ તુમ લેગ શુદ્ધ ખાદી સે ધૃણ કરતે હે ! ન પહિનો ખાદી ! તુમ્હારે પાસ ચાર પેસે હૈ, ઉન્હેં ભી તુમ વિદેશિ કે જેબ મેં ડાલ દેના ઉચિત સમઝતે હા-જબ યે ચાર પૈસે ભી, અર્થાત મેરી સહાનુભૂતિ માત્ર ભી, ભારત સે. બિદા હો જાયેગી તબ તુમ ખાદી પહોંગે ઔર ઝખ માર કર પહશે. મેં સારે ભારત કે એક દિન ખર્દર ૫હના કર હી છડુંગી.”
મં–‘મેં ! ક્ષમા કરો. હમારે અપરાધ ક્ષમા કરો ! હેમ દીન જનપર ઈસ પ્રકાર રૂછ ન હૈ.”
લક્ષ્મી—“મં ઉત્સાહી, ઉધોગી ઔર પરિશ્રમી મનુષ્ય કે સાથ રહના પસંદ કરતી હૂ.. આલસી, નિરુત્સાહી, કાહિલ ઔર નિરુઘમિયે સે મેં કેસ દર રહતી દ. જિનમેં સ્વદેશપ્રેમ, હૈ, સ્વાભિમાન હૈ, સ્વતંત્રતા હૈ, જાતીયતા હૈ, જીવન હૈ, ઉન્હી મેં મેં અપના નિવાસ કરતી હૂં. દેશ-દોહિયે મેં, સ્વાભિમાનશૂન્ય પુરુષ મેં, ગુલામેં મેં, આપસ મેં લડનેવાલે મેં ઔર મુરદારે મેં મેં રહના અપમાન સમઝતી . જિનમેં સ્વાભિમાન ન હો, જે અપની ગૃહ-લક્ષમી કી ભી માન-રક્ષા કરને મેં અસમર્થ હાં; ઉનકે યહાં મેરી રક્ષા કૌન કર સકતા હૈ ? મૈને લાખ ક્યા કરોડે વર્ષો તક સ્વર્ગોપમ ભારત મેં વિહાર કિયા હૈ, જબ કૌપદી કે ચીરહરણ કી ભાંતિ વિદેશીય લોગ મુઝે અપહરણ કર કે અપને-અપને દેશ મેં લે જાને લગે. ઔર તુમ ભારતીય નપુંસકો કી ભાંતિ બઠે–ઠે દેખતે રહે ઔર ઉનકે ચંગુલ સે મેરી રક્ષા ન કર સકે, તે મેં ક્યા. કર સકતી થી ? આજ એક હજાર વર્ષ હાને આયે, મેરી ઇસ પ્રકાર છીના ઝપટી રહી હૈ. મેરા ભારત સે પ્રેમ હૈ, પરંતુ ભારતવાસિયાં કે મુઝસે પ્રેમ નહીં. ઉનમેં મેરી રક્ષા કા બલ નહીં. તુમ લોગ નપુંસક હો,કાયર હો, ડરપોક હૈ ઔર મુઝે જાન-બૂઝકર અપને હાથે વિદેશ ભેજ રહે હો !”
મં–“સત્ય હૈ.”
લક્ષ્મી-વિદેશીય લોગ મેરે સચ્ચે ઉપાસક હૈ, જિસ તરહ હ સકતા હૈ, વે મુઝે પ્રાપ્ત કરને કા પ્રયત્ન કરતે હૈ ઔર ભતૃહરિ કે વચનાનુસાર મેં ઉદ્યોગિયાં કે ઘર મેં નિવાસ કરનાર અપના કર્તવ્ય સમઝતી . તુમ દેખતે નહીં, ભારત મેં કલાકૌશલ કા નાશ હો ચૂકા. મેં ભારત મેં રહું ભી તે કિસ બલપર? જહાં કલા-કૌશલ હૈ, વહીં પર મેરા નિવાસ હૈ. ભલા, સો તો, મુઝપર હી યા વિદેશિ ને તે મેરે પિતા સમુદ્ર પર ભી અપના પ્રભુત્વ સ્થાપિત કર રખા હૈ. તુમ ભારતવાસિયોં કી બુદ્ધિ ઇતની ભ્રષ્ટ હો ચૂકી હૈ, કિ મેરે પિતા કે સ્પર્શમાત્ર સે અપવિત્ર હો જાતે છે. સમુદ્ર-યાત્રા કે બૂરા સમઝનેવાલે અર્થાત મેરે પિતા કે સ્પર્શ સે જે લોગ પતિત હો જાતે હો, ભલા મેં ઉનસે કયાં પ્રસન્ન હોગી ?”
મૈ– “દયા કરો, મૈં! દયા કરો. હમ અપરાધી હૈ.”
લક્ષ્મી—-“તુમ દિવાલી પર દિયે જલાતે, અપની લમી (પૈસા) વિદેશી વસ્ત્રો, વિદેશી મિઠા-. ઈ, વિદેશી રંગો, વિદેશી આતિશબાજિ-વિદેશી રોશનિ મેં ખર્ચ કરતે હો અર્થાત અપને હાથે મુઝે વિદેશિ કે સિપુર્દ કર કે મુઝે વિદેશગમન કરાતે હો ! ક્યા તુમ્હારી બુદ્ધિપર પથ્થર, પડ ગયે ? તુમ જનાને હે, નામર્દ હે, નપુંસક છે, હિજડે છે, કાયર હે, ડરપોક હે ? મેરેજ
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com
| SR No. | 034612 |
| Book Title | Shubh Sangraha Part 03 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Bhikshu Akhandanand |
| Publisher | Sastu Sahityavardhak Karyalay |
| Publication Year | 1928 |
| Total Pages | 432 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 25 MB |