________________
શુભસંગ્રહ-લ્લા ત્રીજો સ્પર્શ સે પંપાસર ક જલ રક્તમય ઔર દુર્ગધિ-દૂષિત હો ગયા. અબ હમેં આપકા હી • -અવલંબ હૈ !
- ભગવાન મુસ્કરાઓ-ઋષિયાં તથા શવરી કો સાથ લે કર વે પંપાસર કી ઓર ચલ દિયે. વહાં પર પહુંચ કર ભગવાન અપના શંકર-સમચિત, ગિજનવંદિત-શ્રીસેવિત શ્રીચરણ-કમલ પંપા કે રકતમય દુગંધિ-દૂષિત સોલલ કે ભીતર પ્રસ્થાપિત કિયા; પર યહ ક્યા ? જિન સે ત્રિપથગામિની મંદાકિની નિલી હૈ, જિહેને પાપિ કે સમૂહ કો તાર દિયા, જે યોગિયોં કે ઈઝ એવ શંકર કે આરાધ્ય હં, ઉન્હીં કે સ્પર્શ સે પંપા કા સલિલ ઔર ભી રક્તમય, ઓર ભી દુર્ગધીપૂર્ણ હો ઉઠા ! ભગવાન કી યહ લીલા કૈસી રહસ્યમયી હૈ? સબ રષિગણ આશ્ચર્યચકિત હે કર દેખને લગે. ભગવાન કે અધર પર મુસ્કાન કી એક રેખા પ્રાદુભૂત હુઈ.
ભગવાન ને કહા–પંપા કા જલ તો ઔર ભી રક્તમય એવં દુર્ગધિ-દૂષિત હો ગયા. ઋષિ ને કહા-તબ પ્રભો ! અબ ક્યા કરે ? ભગવાન ને કહા-એક ઉપાય હૈ! ઋષિ ને ઉત્કંઠાપૂર્વક પૂછા-આજ્ઞા કીજીએ !
ભગવાન ને ગંભીર હેકર કહાયદિ સ્વયં શવરી દેવી અપના પુણ્ય પાદ-પદ્ય પંપા કે જલ મેં પ્રસ્થાપિત કરે, તે કદાચિત યહ સલિલ શુદ્ધ હો સકતા હૈ.
ઋષિગણ ચમત્કત હોકર-એક-દૂસરે કી ઓર દેખને લગે. કથા અંત્યજ-કન્યા કા ચરણામૃત પાન કરના હોગા ? પર કરતે કયા? સબ ને દેવી શવરી સે પૈસા કરને કી પ્રાર્થના કી! દેવી શવરી લજજા ઔર સંકોચ સે ગડી જાતી થીં; પર સબકે કહને પર ઉન્હોંને અપના ચરણ-કમલ જલ મેં સ્થાપિત કિયા. સ્પર્શમાત્ર સે પંપા કા જલ શુદ્ધ હે ગયા. વૈતરણી કે સ્થાન પર સ્વર્ગમંદાકિની પ્રવાહિત હાને લગી. ઋષિગણ જય-જયકાર કર ઉઠે !
રવી શવરી કા એસા પ્રબલ તમય તેજ દેખ કર સબ ઋષિ ને વર્ણ-ભેદ કે વિસ્કૃત કરકે ઉનકે પુણ્ય પાદ-પ મેં પ્રણામ કિયા. ઉસી સમય આકાશ-મંડલ સે દેવતાઓ ને પારિજાતરૂપે કી વર્ષો થી ! * ભગવાન ને અપને ભક્ત કે અપમાન કા પ્રતીકાર કર દિયા. ભગવાન ભક્ત કે લિયે કયા નહીં કરતે હૈં ? સારથિ બનતે હૈં; દ્વારપાલ બનતે હૈ; ચાંડાલ બનતે હૈ, નીચ સે નીચ કમ તક કે કરને મેં સંકેચ નહીં કરતે. ભગવાન કી મહિમા વાસ્તવ મેં અગમ્ય હૈ.
ભક્તિ હી આદિ-રસ હૈ, ઔર ભગવાન હી રસ કે સાગર હૈ !
ભગવાન ને શવરી સે કહા-દેવિ ! ઇસ પુણ્ય પ્રસિદ્ધ તપવન કો હમ દેખના ચાહતે હૈ. • યહાં કી વિલક્ષણ વાતે સે હમેં પરિચિત કર દો.
શવરી ભગવાન કો લે કર વન મેં પ્રવિષ્ટ હઇ-શવરી ને ઈસ પ્રકાર પ્રત્યેક પદાર્થ કો દિખા-દિખા કર કહના પ્રારંભ કિયા–દેવ ! ઇસ સજલ જલદ કાન્તિવાલે મહાવન કે દેખિયે. ઈસકા નામ માતંગ-વન હૈ. યહ દેખિયે, યહ સપ્તસાગર નામક કુંડ હૈ. વ્રત ઔર અનુષ્ઠાન કે કારણ નિર્બલ હો જાને સે હમારે ગુરુદેવ માતંગ મુનિ આશ્રમ સે બાહર નહીં જા સકતે થે, ઈસીલિ પર સબ સાગર ઔર ગંગાદિ તીર્થો કા અપને તપેબલ સે ઉોને આવાહન કિયા થા. ઇસમેં
પદ્મપુરાણું મેં યહ કથા દૂસરે પ્રકાર સે લિખી હુઈ હૈ. ઉસમેં કહા ગયા હૈ કિ જબ ભગવાન રામ'ચંદ્ર શ્રી સીતાજી કો દ્રઢતે દ્રઢતે ગોદાવરી-તટ પર પહુંચે, તબ ઉન્હાને ગોદાવરી સે સીતાજી કા પતા પૂછા. ગોદાવરી ને કુછ પતા ન બતાયા, વરન ચૂપ હો રહી. ભગવાન ને ઉનકી ઈસ ઉડતા પર શાપ દે દિયા કિ “ન, તુરહારા જલ રક્ત હો જાયેગા, ગોદાવરી તબ તો બહુત ઘબડાઈ. ભગવાન કી બહુત અનુનયવિનય કી. તબ ભગવાન ને પ્રસન્ન હોકર કહા."शवर्याः स्नानमात्रेण संगता शुभवारिणा । मुक्ता भवतु मच्छापात् गंगेयं पापनाशिनी"
અર્થાત્ દેવી રાવરી કે સ્નાન કરને પર તુમ્હારા જલ ફિર શુદ્ધ હો જાયેગા, ઔર તુમ મેરે શાપ સે છૂટ જાઓગી. ઐસા હી હુઆ ભી ઔર વહીં પર ભગવાન ને શરી-તીર્થ સ્થાપન કિયા. કુછ ભી હો, દેને કથાઓં કા મૂલસાર એક હી હૈ.
લેખક
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com