________________
શાસો કૃw!
( “વિશ્વામિત્રના અગ્રલેખમાંથી ) આઓ કૃષ્ણ કહૈયા, આએ. ત્રિવિધ તાપસે સંતપ્ત હમારે હદય મન્દિરકે એક બાર અમૃતબાણીસફિર ભી સિંચિત કર દો. હમારી આશાલતાયે મુરઝા રહી હૈ કર્મયોગરૂપી વારિકી વૃષ્ટિ કર ઉન્હેં એકવાર ફિર હરાભરા બનાદો.
હમ તુમહું અકારણ નહીં પુકાર રહે હૈં. તુહે કષ્ટ દેનેકા હમેં બિલકુલ સાહસ નહીં હોતા, યદિ કુક્ષત્રકે મૈદાનમેં તુમને यदा यदाहि धर्मस्य ग्लानिर्भवति भारत । त्रभ्युत्थानमधर्मस्य तदात्मानं सृजाम्यहम् ॥
કી આશા નહીં દિલાવી હતી ? પ્યારે કૃષ્ણ! ક્યા અપની પ્રત્તિના ભૂલ ગયે જે આજ હમેં યાદ દિલાનેકી આવશ્યકતા ઉપસ્થિત હુઈ હૈ? તુમ તે સર્વજ્ઞ હા, ફિર કર્યો આંખ મૂદે પડે હો ? કયા ભારતકી બર્તમાન દશા કા ઔર ભી પતન દેખના ચાહતે હે ? ભગવન એસી નિષ્ફરતા તુમમેં કબસે ઉત્પન્ન હુઈ? કયા કરુણાસાગર નામકા તુમને બહિષ્કાર કર દિયા? કયા તુમ્હારી કચણાકા અગાધ સમુદ્રી સૂઇ ગયા? નહીં તે એક બાર ભારતમેં આકર અપને બચની રક્ષા કે નહીં કરતે? એક દ્રૌપદીકી લાજ રખને કે લિયે તુમ કિતને ચિન્તિત હુએ થે, આજ તે ભારતભૂમિમેં લા દ્રૌપદી વ્યાકુલ હોકર તુહે પુકાર રહી હૈ. એક કંસકે મારને કે લિયે તમને કયા કયા ખેલ દિખાયે ઘે? આજ દેખો સૈકડો કંસ તુહે ચુનૌતી દે રહે હૈ. એક સુદામાકી દીન દશા દેખકર તુમને આંસુઓંસે ઉનકે ચરણ છે ડાલે થે, આજ તો લાખ સુદામા તુમ્હારે ઇ
નકે લિયે વ્યાકુલ હે રહે હૈ. તુમહારે લિયે તે અનન્ત કાર્યક્ષેત્ર પડા હુઆ હૈ. ફિર બતાએ તુમ્હારે નહીં અનેકા કૌનસા કારણ હે સકતા હૈ? કયા કાર્યભારસે ડર તો નહિ ગયે ?
તુમ્હારી લીલાભૂમિ ભારતમહી કે આજ વિદેશીને પદદલિત કર રખા હૈ, ઇસ બ્રજભૂમિકી ગાએં તુમહારે જૈસે સેવક કે પાકર ભારતમેં ધકી નદિયાં બહાતે થી ઉન્હેં અબ ભરપેટ ચરનેકી ભી સુવિધા નહીં હૈ. હે ગોપાલ! લિખતે લેખની કાંપતી હૈ, તુમ ભી સુનકર એક બાર થ જાઓગે કિ ઇસ ભારતમેં ગોબકા નામ નહીં થા વહાં યવને ઔર બિદેશી ગોભક્ષકે લિયે પ્રતિ ૫ સેકંડ મેં એક ગાય કસાઈ કે છુરે કે નીચે ૫ડ કર હિંદુઓકે કેસતી હુઈ તુમારે ધામકે ચલી જા રહી હૈ. કયા ભારતવાસીકે ઉત્કટ પાપ કર્મસે કુદ્ધ હો તુમને સભી ગૌકી. ગેલોકહી મગ લેનેકા નિશ્ચય કિયા હૈ ? નહીં તે, જહાં એક નિર્દોષ ગજરાજકે ગ્રાહકે મુખસે બચાને કે લિયે તુમ નડગે પાંવ દૌડ પડે થે, વહાં પ્રતિદિન હજારે ગૌઓકે રક્તપાતસે ભારતભૂમિકે કલુષિત હોતે દેખકર ભી તુમ્હારી નિદ્રા ભંગ કો નહીં હોતી ? તુમને ભારતક સુજલા, સુફલા ઔર શસ્ય શ્યામલા દેખકર અપની પ્રિયતમા લક્ષ્મી નિવાસકે લિયે યહી સ્થાન ઠીક કિયા થા, પર તુમ્હાર આને મેં દેર દેખકર વે ભી રૂસકર સાત સમુદ્ર પાર તુમ્હારી ખોજમેં - ભટક રહી હૈ. શીધ્ર આકર ઉન્હેં સાત્ત્વના કયાં નહીં દેતે ?
ગિરાજ ! તુમને અર્જુનકે જીસ કર્મયોગકી શિક્ષા દેકર મહાભારતકે યુદ્ધને પ્રવૃત્ત કર યા થા, ઉસકા આજ સર્વથા લેપ હો રહા હૈ. લોગે કે કર્મ અકર્મક જ્ઞાન હી નહીં હૈ, ફિર ઉસકે કુશલ રીતિસે સંપાદન કિસ પ્રકાર કરે ? તુહે તે માલમ હી હોગા કિ આજ ભારતમેં કિતને મનુષ્ય બ્રાહ્મી સ્થિતિ પ્રાપ્ત હેકર અમૃતત્વકે અધિકારી બને હૈ! તુમને 'कर्मण्येवाधिकारस्ते मा फलेषु कदाचन । ‘मा कर्मफल हेतुर्भू माते संगोस्त्व कर्मणि ॥ ४॥ ઉપદેશ દેકર નિષ્કામ ભાવસે કમ કરનેકા આદેશ દિયા થા-પર ભારતબાસી ઉસે ભૂલકર દુઃખકે ભંવરમેં પડે હુએ હૈ. અબ તે યહાં સભી કામ કે સે તૌલે જાતે હૈ. “પઢ બેટા ચંડી, જીસસે ચઢે હંકી” ઔર પઢે ચંદ્રિકા, જીસસે ચઢે હંડિકા' કા નિનાદ સર્વત્ર ગૂંજ રહા હૈ. કર્તવ્યકર્મકી દષ્ટિસે કામ કરને વાલે સરલ પ્રકૃતિ કે યા સાફ શબ્દોમેં બે સીંગ કે ગધે સમરે જ રહે . “નિરાશી ઔર નિર્મમ હોકર કામ કરનેવાલે કહાં દિખાયી દેતે હૈં ? કુલ યહી હુઆ હૈ કિ સમાજકી સભી વ્યવસ્થાઓમેં ગડબડ ભાલ મચ ગયા હૈ. સમાજરૂપી
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com