________________
વિસર્જન
૫૭૧ રાક્ષસે કે બીચમેં બેડી હુઈ મલિન–વસના સીતા ભગવાન કી શાંતિ–શીતલ કરુણું કે ગુહાર રહી થી, માને અત્યાચાર ઔર અનાચાર કે હાથે મેં ફંસી હુઈ ધર્મનીતિ અપને પરિત્રાણ કે લિયે ધર્મ-સ્વરૂપ જગનિયંતા સે પ્રાર્થના કર રહી થી, માને પાપ ઔર પ્રલોભન કે પાશ મેં આબદ્ધ આત્મા અપની મુક્તિ કે લિએ વિશ્વેશ્વર સે વિનય કર રહી થી, માને સાકાર નરકય કે બીચ મેં સ્વર્ગ– લક્ષ્મી ચકિત એવં સંત્રસ્ત ભાવ સે ઉપર કી ઓર દેખાતી હુઈ સ્વર્ગ કે અધીશ્વર સે અપની રક્ષા કે લિએ અનુનય કર રહી થી, માન દો નૃશંસ હિંસક પશુઓ સે ઘેરી જાકર સરલ મૃગાંગના કરુણામય કી કહ્યું કે આતુર ભાવ સે પુકાર રહી થી. વિશ્વ કે રંગમંચ પર ઈસ પ્રકાર કે અભિનય એક-દો નહીં હૈ; પરંતુ જીવન મેં મૈને પહલી હી બાર એસા દશ્ય દેખા થા. મને મન હી મન ઉસ યુવતી કે પ્રણામ કિયા, ઔર મેરે મન મેં સ્વતઃ હી યહ ભાવના ઉસ્થિત હો ગઈ કિ જિસ ભાગવતી-નિયમ કે અનુસાર સદા સે અંત મેં પાપ કી પરાજય ઔર પુણ્ય કા પરિત્રાણ હતા આયા હૈ, ઉસી નિયમ કી સિદ્ધિ મેં સહાયતા દેને કા મુઝે આજ અપૂર્વ સંયોગ પ્રાપ્ત હુઆ હૈ. ઉન નૃશંસ રાક્ષસે કે દેખકર મેરે મન મેં રસ્તીભર ભય કા સંચાર નહીં દુઆ, મેરા હૃદય માને એક દિવ્ય તેજ સે સમુજજ્વલ હૈ ઉઠા, ઔર મુઝે ઐસા આભાસિત હોને લગા કિ માને મેરે રક્ત કે પ્રત્યેક પરમાણુ મેં દિવ્ય સ્મૃતિ કા સંચાર હા ગયા છે, એવું મેરે મન-મંદિર કે ભાવપીઠ પર આસીન હોકર ભાગવતી–પ્રેરણું માને ઉસ સ્કૂતિં કા સંચાલન કર રહી છે. સંધ્યા કે ઉસ ક્ષણ-ક્ષણ મેં ઘનીભૂત હોતે હુએ અંધકાર મેં ભી મૈને ઉસ યુવતી કે સ્વરૂપ મેં ભગવતી કા દર્શન પ્રાપ્ત કિયા !
ઉસ દિન મૈને જાના કિ રમણી કા રૂપ પૂજનીય છે? ઉસ મંગલ-મુહૂર્ત મેં મેરે હદય નિકુંજ કી પ્રત્યેક લતા આનંદ ઔર આમોદ સે ઉત્કલ હોકર ઝુમને લગી !
મુઝે અસા પ્રતીત હુઆ, માનાં ઉસ સંધ્યા કી પુણ્યમુદત મેં મેરે જીવન કા બસન્ત-પ્રભાત ઉદય હુઆ !
યદ્યપિ ઉસ સમય દિવ્ય આનંદ કે આવેશ મેં મેને ઉસ યુવતી કે યહ કહ કર સાત્વના દી થી કિ મેરી વૃદ્ધા બહિન ઉસે અપની પુત્રી સે સમાન માન કર અપને ઘર ઔર હૃદય મેં આ શ્રય પ્રદાન કરેગી; ઔર મુઝે યહ ભી વિશ્વાસ થા કિ મેરે અનુરોધ ઔર આંસુઓ કે અમાન્ય કરને કે સાહસ ભી મેરી ઉન કરુણ-મૂર્તિ ભગિની કે નહીં હૈ, પર ભી - મૈં ઘર કી એર બઢતા જાતા થા, મેરે મન મેં એક પ્રકાર કી આશંકા ઉત્પન્ન હતી જાતી થી. ઉસ આશંકા કા મૂલકારણ થા મેરી બહિન કા ધાર્મિક કટ્ટર૫ન. જબ વહ સ્નાન કરને કે ઉપરાંત પૂજન સે નિવૃત્ત હોને કે પહલે મુઝે-અપને સહોદર કે ભી સ્પર્શ નહીં કરતી થી, તબ ભલા કિસ પ્રકાર વે ચમાર-કન્યા કે અપને ઘર મેં સ્થાન દંગી, યહ આશંકા બાર-બાર મેરે હૃદય કે ઉદ્વિગ્ન કરને લગી થી. તબ કયા હોગા ? યા ઇસ અંધકારમયી રાત્રિ મેં યહ અસહાયા યુવતી અછત હોને કે કારણ બ્રાહ્મણ કે ગૃહ સે અનાદરપૂર્વક નિકાલ દી જાયગી ? જિસે મેં આજ બહિન કરકે સઓધિત કર ચુકા દૂ, ઉસે ક્યા મેં અપને ઘર મેં આશ્રય નહીં દે સગા ? ભાઈ કે દ્વાર સે બહિન ક્યાં અપમાન સહિત નિષ્કાસિત કી જાયગી; ઔર વહ ભી ઐસી ભયકર રાત્રિ મેં ? નહીં, ઐસા નહીં હો સકતા, ચાહે કુછ હૈ, ચાહે આજ કી રાત્રિ મેં મુઝે અપની સહોદરા કે,
હને મુઝે પાલ-પાસ કર બડા કિયા હૈ. છોડ દેના પડેઃ પર મેં ઈસ યુવતી કે, ઈસ અસહાયા અનાથિની અબલા કે, ઇસ દુર્ભાગ્ય-દુષ્પીડિતા ધર્મ-ભગિની કે, કદાપિ નહીં છોડ સગા ! ધર્મ જાય, ચાહે રહે; જાતિ-બન્ધન ટૂટે, ચાહે ન ટૂટે, સમાજ મુઝે બહિષ્કૃત કર દે, ચાહે ન કરે; પર મેં ઈસ અનાથિની અછૂત કન્યા કે કિસી પ્રકાર હિંસક રાક્ષસ કી દયા પર છેડને કે રાજી નહીં હો સકતા ! હિન્દુત્વ છોડ સકતા હૂં, બ્રાહ્મણત્વ કે તિલાંજલિ દે સકતા હું, સમાજ કા પરિત્યાગ કર સકતા હં; પર ઇસ અનાથિની અબલા કે મેં કિસી ભાંતિ આશ્રયવિહીન નહીં કર સકતા.
મૈને એક બાર સામને અંધાર સે આવૃત ગગનમંડલ કી ઓર દેખા-ક નહીં સકતા કિ વહ મેરી ભ્રાન્તિ થી અથવા સત્ય; પર મને સ્પષ્ટ રૂપ સે દેખા કિ ઉસ અંધકારમય આકાશ
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com