________________
(પર)
વમના મૂળ તરીકે જણાયા હોય તદપિ તેઓમાં જીવતી માનુષી શ્રદ્ધાને એક ગંભીર પ્રવાહ વહે છે કે જેનો કદિ પણ વિનાશ થવા દેવું જોઈએ નહિ.”
મેક્ષમૂલરનું ભારતવર્ષ, તે આપણને શું શિખવી શકે છે? પોતાના ધર્મમાં આવા પ્રકાર નહિ હોવાને લીધે એ મહાશય પિતાને ખેદ પ્રદશિત કરે છે કે –
"I could go a step further and express my belief, that the absence of such services for the dead and of ancestral commemorations is a real loss in our own religion"
હું એક પદ વધારે ભરીને મારી માનીનતા પ્રકટ કરી શકું કે મૃત મનુષ્યને માટેની અને પૈતૃક સ્મરણોત્સવની આવી ક્રિયાઓનો અભાવ એ આપણું પિતાના ધર્મમાં એક ખરેખરો અલાભ છે. એ આપણે ધર્મની ક્ષતિ છે. ”
આવી રીતે અર્વાચીન સુધરેલી પ્રજાના પણ વિચારકોએ (Thinkers) શ્રાદ્ધની ઉપયુક્તતા સ્વીકારી છે. કંઈ ન કરવા કરતાં જરાપણ કરવું એ મહત્તર છે. એજ પસ્મ આદેશ, નિર્દેશ છે. એજ મનુષ્ય ધર્મ અને કર્તવ્ય છે. એજ સુખદ અવધિ છે. •
ધારવા કરતાં આ વિષય વધુ લંબાવે છે. તે એટલાજ માટે કે કોઈ પણ પુત્રના અંતઃકરણમાં આ પુસ્તકના વાંચનથી જે જરા પણ અસર થાય તે તેને કત એક અલભ્ય લાભ સમજે છે અને આ શ્રમનું યત્કિંચિત્ સાર્થક્ય તે તેમાં માને છે. માબાપની વાણી વગર વિચારે પણ મુખમાંથી નીકળી જાય તે તે પુત્રે ઝીલી લેવી આવશ્યક છે; કારણ કે માબાપના પ્રત્યેક શબ્દમાં સુધા અવે છે. પંચ તંત્ર પુસ્તકના પંચમ તંત્રમાં એક નાની કથા છે કે એક બ્રાહ્મણ જ્યારે પ્રોજનવશાતુ બીજે ગામે જવા નીકળ્યો ત્યારે તેની માએ કહ્યું કે “દીકરા, કોઈ સાથે લઈને જાઓ” પુને જવાબ આપ્યો કે “માતા! બીજો કોઇ સાથ મળે તેમ નથી તું બહી મા, હું એકલો જઈશ” પુત્રને જવાને નિયો સાંભળી માતાએ પાસેના કૂવામાંથી એક કટ (કરચલે ) આણું આપી કહ્યું “જે કઈ સાથ નથી તે આ કેકેટ પણ સહાય રૂ૫ થશે”પુત્રે માતાનું મન રાખવા તે કર્કટને એક પાત્રમાં કપૂર સાથે રાખ્યો અને તેને લઇને ચાલી નીકળે. બપોરે તાપથી વ્યાકુળ થઈને એક ઝાડ નીચે તેણે શયન કર્યું. તે ઝાડના કટરમાંથી એક સર્ષ બહાર આવ્યો. તેણે કરને સુગંધ આવવાથી કપૂરટિકા (પુરની ગાદી) નું જીવહાલૌલ્યથી ભક્ષણ કર્યું. અંતસ્થિત કટ સને ત્યાં જ માર્યા કારણ કે –
बजलेपस्य मूर्खस्य नारीणां कर्कटस्य च । एको ग्रहस्तु मीनानां नीलीमचपयोस्तथा ॥
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com